ساعتی با لینا روزبه/ ملالی موسی نظام  

 /ملالی موسی نظام

  ۱۶/۰۸/۲۰۱۹

ساعتی را با لینا روزبه سخن سرای ملی و ژورنالست ورزیده

من نه تاجیکم نه پشتون، نی هزاره نه ز ترکم

نی ز ازبک، نه بلوچم نی ز ایماق سترگم

شام روز جمعه نهم ماه جاری، انجمن «زنان پیشگام افغانستان» و بانی آن خانم فوزیه افشاری، محفلی را برای بزرگداشت و معرفی «سیب و حوا» کتاب جدید خانم لینا روزبه حیدری، ژورنالست خبره و مؤفق و شاعرۀ ملی خوش قریحۀ افغان در شهر فیرفاکس ایالت ورجینیا برگذار نموده بود که از هر نگاه خوش آیند و پسندیده بود. درین دعوت خانم روزبه از طرز کار و نحوۀ اشعار هردو اثر خویش، « وعدۀ بهشت» و کتاب جدید «سیب و حوا» سخن گفت و تأکید نمود که علی الرغم انتقادات و تشویق هموطنان و خوانندگان وسیعی که در مطبوعات و میدیا دارد، وی کماکان به روشی که در نحوۀ مضامین اشعار خویش پیش گرفته است، ادامه خواهد داد؛ چونکه احساسی که به وی الهام میبخشد، از همین جریانات هر روز و حوادث واقعی افغانستان منبع می گیرد! لینا افزود که به عنوان یک زن وی نتوانسته « تابوی» پرهیزگاری در قلم را بشکند و به نحوی اشعاری بسراید که به سبک فروغ فرخزاد و خانم

بهار سعید وی را نزدیک نماید؛ نه اینکه ایرادی بر عریانی و روش آثار آنان دارد، بلکه درین راه مؤفقیتی نداشته است. در زمینۀ سؤالاتی که مطرح شد، اینجانب عرض نمودم که گمان برین است که شغل رسمی خانم روزبه حیدری که نطاقی و ژورنالیزم، آنهم در بزرگترین مرکز خبر، یعنی پروگرام آشنای صدای امریکا باشد، وی را در جریان هر خبر و رویدادی از وطنش افغانستان قرار میدهد و علاقۀ مفرط وی به آن سرزمین و آن ملت نمیگذارد که به نحو دیگری بیندیشد و یا الهامی داشته باشد. وی دقیقاً نظر این شاگرد را تصدیق فرمود و آنچه را مشاهده مینماییم همه آثار خانم لینا روزبه فقط و فقط روی حوادث و جریانات وطن، آنچه که بر مردم نازل میگردد و پشتیبانی عمیق وی از وحدت اقوام افغانستان نمایندگی مینماید و چون از دل بر میخیزد، لاجرم بر دل مینشیند.

لینا روزبه از والدین هراتی در شهر کابل متولد شده است. فامیل وی 5 سال بعد از اشغال افغانستان به پاکستان و ایران مهاجر گردیدند، چنانچه لینا تحصیلات ابتدایی و لیسه را در پاکستان و ایران سپری نمود و بعد از مهاجرت به کانادا، وی دیپلوم ژورنالیزم و بعد تر دیپلوم حقوق و دیپلوماسی را از پوهنتون های مونتریال به دست آورد.

لینا خانم دانشمندی است که در جوانی در پهلوی قریحۀ شعری، راه طولانی علم و معرفت را پیموده است و از سال 2003  منحیث نطاق نهایت ورزیده و خبرۀ صدای امریکا اجرای وظیفه می نماید.

همانطور که ابراز گردید، بدون شک لینا روزبه تاکنون در اشعار خود کاملاً از مردم و رویدادهای کشورش الهام می‌گیرد. این شاعرۀ شیرین سخن بر وحدت همه اقوام افغانستان ایمان دارد و آنچه را پیشکش جوامع گوناگون دری/فارسی زبان مینماید همه الهامیست که جریانات افغانستان عزیز و حوادث حیات خود این ژورنالست و نطاق چیره دست و مؤفق، ادیتر خبره و شاعرۀ توانا سبب میگردد. آثار نظم و نثر لینا روزبه  که شامل صد ها شعر، مقاله و تحلیل‌ های ادبی، سیاسی و اجتماعی می باشد، در مجلات، صفحات اینترنتی، روزنامه‌ های افغانستان و ایران و منابع مهمی مانند (یونسکو ) بصورت متواتر به نشر می رسد و بیشتر خوانندگان لسان دری به نحوۀ کار پاکیزه و اشعار ملی و زیبای وی رو می آورند. اینهم نمونۀ از سروده های دلپسند وی که به خاطر جنبۀ ملی و افغانی آن به شهرت زیادی رسیده و سال گذشته روز استقلال افغانستان با موزیک توسط مکاتب دختران و پسران خوانده شد:

من نه تاجیکم نه پشتون، نی هزاره نه ز ترکم

نی ز ازبک، نه بلوچم نی ز ایماق سترگم

من به مذهب نی ز سنی، نی ز شیعه، نه ز سیکم

نی دورنگم، نی دروغم، نی فسادم، نی شریکم

نی شمالی، نی جنوبی، نه ز غربم، نه ز شرقم

نی ز کوی فتنه پیشان، نی پی تشویق فرقم

نی بفکر جنگ لفظم، نی بفکر تهمت و شر

نی زر اندوزم، نه نوکر، نی کلاه فتنه بر سر

خطه‌ام افغان ستانست، خاک آن از من سراسر

ما همه افغان و افغان سربرسر با هم برابر

رود و دریایت خروشان، کوهسارت با جلالند

فصل‌هایت بینظیر و مردمانت با کمالند

پاک بادا خطه من از کف شر و شرارت

مرده بادا هرکه بردست صلح میهن را بغارت

خاک بادا بر دو چشمی کو ندارد تاب دیدن

دست مایان را چو زنجیر، متحد، با هم پریدن

مرگ بر خصمت همیشه، شاد زی بیدرد ماتم

دور بادا از وجودت تکه‌های راکت و بم

سبز بادا، سبز بادا، نام تو بر جسم و جانم

زنده بادا، زنده بادا، کشورم، افغانستانم