مور جانه مو ونه پوهیږي چې په موږ کې یو مړ دی

“مور جانه مو ونه پوهیږي چې په موږ کې یو مړ دی“

کله چې زما مور ته طلاق ورکړل شو، هغه په خپله لار ولاړله، پلار مو له هغې سره له ليدلو کتلو  منعه کړو. وخت دا ښکاره کړه چې ما هغه هېره کړه، او يوه ظالمه ميره (نا سکه مور) مې خپله کړله.

زما ورور چې کله کله به د يوې لا دوو شپو له پاره له کوره پټېده، د وهلو له ډاره اوس بې پروا شوی وو

کله چې به دی بیرته راتللی,له سخت وهلو ټکولو وروسته به يې ځان په بې هوشۍ واړاوه، چې دا و نه وايي چې دی چېرته تللی وو.

زه د هغه يوازينی ملګری وم، خو ده کله هم ماته دا ونه ويل، چې په کور کې د ده د نه موجودګې ورځې دی چېري تېروي.

شايد د دې له پاره يې هم زه نه خبرولم، چې زه دومره ډارن وم چې له خپلې سيورې هم وېرېدلم.

ماته ياد دي چې يو ځل هغه تر دريو ورځو هم زيات ورک وو پلار مې له ډېرې خوشکې سور او شين سره اوښتلی، او د ميرې خبرو هغه نور هم غصه کاوه، تر دې چې هغوی غوښتل زما ورور سم د واره مړ کړي

ورور جان مې په يوه ساعت کې په وينو سور پور د کوټې پر غولې پروت وو

بیا ماته دا احساس هم وشو چې اوس به يواځيتوب هم  هغه له ما هېر کړي.

 يوه شپه وه ما د هغه تر بالښت لاندې يو ډېر حيرانوونکی خط پيدا کړ، چې په کې ليکلې وو

له مور جانې سره ليده کاته کوه، هغه ړنده ده، زموږ په ژغو کې هغه توپير نه شي کولی، د هغې پالنه او ساتنه کوه، خير دی که په تا هر رنګه تکليف راځي، خو پام چې “مور جانه مو ونه پوهیږي چې په موږ کې یو مړ دی”.