نـکـات چـنـد در مـورد خــواب

خواب یک حالت رجعی (برګشت شونده) ، کاهش عکس العمل فعالیت حرکی و میتابولـیزم ( سوخت و ساز) بدن است ، که تمام حیوانات به نحوی دارند و انسانها سوم حصه عمر خود را ( تقریباً ۸ ساعت در ۲۴ ساعت ) در خواب میګذرانند. اینکه چرا خواب ضرور است کمتر دانسته شده و نظریات مختلف در زمینه وجود دارد و اما نظریات چون ترمیم حجرات بدن، تحفظ انرژی و  تقویت و تحکیم حافظه نزد اکثر قابل قبول است .

خواب به قطعات یا صحات که در آن چشمان حرکات سریع دارند و صفحه غیر حرکت دادن چشمان تقسیم میشودکه بصورت  دورانی  و متناوب در جریان است  .

حرکات سریع چشمان کمتر از چارم حصه تمام مدت خواب ( ۱۸-۲۳٪ ) را تشکیل میدهد وهمچنان  مصادف به مرحله شروع و آخر خواب هم است که در این صفحه شخص  شاید خواب بـبـبـیند که بخاطر میماند زیرا در این صفحه خواب عمیق نمی باشد.

اما در صفحه غیر حرکت چشمان خواب عمیق و آرام میباشد.

  وظـــایــف باالقـوه خـواب: طوریکه تذکر داده شد خواب برای وظایف اساسی دماغ و صحت بدن ضرور بوده و به شیوه های مختلف کار میکند  مانـنـد:

اول ـ وظیفـه تحکیم و تثبیت: در این نظریه  گفته میشود که  ترمیم و احیای دوباره بدن در حالت خواب صورت میگیرد .

مثال: اگر شخص بعد از خواب کافی شب ، صبح بیدار شود احساس آرامش و قوت میکنـد ، بر خلاف اګر خواب کافی  نکرده باشد احساس خستګی ، کسالـت ، خواب آلودګی کرده و سیستم دمـاغی بدن هم ضعیف میشود . خواب در مورد کاهش فشار ها منجمله فشار های روحی بسیار رول ارزنده دارد.

دوم ـ وظیفه آزاد ساختن  مواد کیمیاوی استعمال شده دماغی: یعنی موادیکه بعد از استعمال برای حجرات دماغی تأثیرات سـمی و ناګوار دارد در وقت خواب آزاد شده و دفع میګردد.

سوم ـ وظایف انعطافی و آموزشی دماغ : تجارب نشان داده که خواب برای وظایف و شکل پذیری حجرات دماغی و آموزش، یاد ګرفتن رول عمده دارد و کسانیکه خواب کافی ندارند وظیفه شناختی( مانند آموختن ، حافظه ، وظایف اجراییوی ، دقـت و توجه ، و مناسبات اجتماعی ) که ارتباط کار های دماغی است خوب نمی باشد.

بـیـخـوابـی چـیـسـت :

بیخوابی عبارت از مشکل به  خواب رفتن ، مشکل در تأمین و برقراری خواب ویا صبح وقت بیدار شدن ، بیدون اینکه دوباره  بخواب برود است که این حادثه کم از کم سه شب در یک هفته برای سه ماه پی در پی دوام کند . شخص بیخواب  روزانه  خسـتـه ، خواب آلود بوده که بر وظایف و حالت دماغی اش تأثیر ناګوار دارد .  توجه و دقـت خوب در وظیفه نداشته وغلطی های زیاد از نزدش سـر میزند . بیخوابی دوامدار معمولاً با امراض و تشوشات دماغی (مانند اضطراب و تشویش، افسردګی و فشار ها ی روحی اجتماعی که بعضاً در وظیفه و یا محیط کار است )  و یا هم امراض جسمی  مانند امراض تنفسی ، نفس تنګی، امرض  قلبی  ، درد های مفاصل ، مرض شکر ،ویا تشوشات ادرار  ویا هم از سبب استعمال بعضی ادویه جات ، استعمال دوامدار الکهول ، دخانیات و مواد غیر مجاز باشد . مګر در بسا واقعات بیخوابی برای مدت کوتاه ( ممکن حدود چند روز تا سه هفته) دوام کند که معمولاً از سبب تغیر مکان ، تغیر وقت و زمان ( در پرواز ها) ویا از سبب مریضی ها کوتا مدت باشد که با ازبین رفتن علت  شخص  پس  بحالت اولی برګردد ویا ایجاب مراجعه به دکتور معالج ویا روانشناس کند .

قـواعـد اسـاسـی برای خواب مستریح و کافی قرار ذیل است که اګر شخص آنرا پرکتس کند خواب آرام خواهد داشت و تا حد امکان باید از استعمال دوا های خواب که اعتیاد آور است بپرهیزید:

اول ـ تا وقت بخوابید که ضرورت باشد واضافه در بستر پهلو به پهلو شدن فایده ندارد.

دوم ـ برای خواب نظر به تقسیم اوقات کاری تان وقت را تنظیم کنید یعنی به وقت معین به بستر رفته و در وقت منظم تعین شده بیدار شوید ، اګر در حدود  نیم ساعت بخواب نرفتید در بستر نبوده در یک اتاق دیګر به مطالعه بپردازید ( نه دیدن تلویزون یا شنیدن ریکارد ) .

سوم ـ اګر خواب الود نباشید کوشش نکنید بصورت جبری در بستر باشید .

چهارم ـ طور منظم بهتر است که ۳-۴ ساعت قبل از خواب ورزش کنید .

پنجم ـ بعد از وقت ظهر از مشروبات کافیین دار استفاده نکنید.

شـشـم ـ در نزدیکی وقت خواب مخصوصاً شام از استعمال دخانیات و الکهول  اجتناب ورزید.

هفتم ـ با شکم ګرسنه به بستر  خواب نروید مګر زیاده خوری هم نکرده و در غذای شب از مرچ و مساله جات زیاد استفاده نکنید زیرا سبب سوزش معده و دلجوشی میشود . قبل از خواب به تشناب رفته تا در جریان خواب اخلال نیاید .
هـشـتـم ـ محیط یا ماحول خواب باید مناسب وآرام باشد ، یعنی درجه حرارت اتاق نه بسیار ګرم و نه بسیار سرد باشد بستر نآ آرام نبوده و ماحول غالمغالی یا تردد موتر ها زیاد نباشد . اتاق خواب زیاد روشن هـم نباشد .