چگونه اسرائیل تشدید کشمکش با ایران و حزب‌الله را به یک مزیت دیپلماتیک و عسکری تبدیل کرد

موفقیت های استراتژیک در بطن تصادمات:

چگونه اسرائیل تشدید کشمکش با ایران و حزب‌الله را به یک مزیت دیپلماتیک و عسکری تبدیل کرد

مقاله ذیل قبلا به انگلیسی نشر شده است

How Israel Turned Escalation with Iran and Hezbollah into Diplomatic and Military Advantage

ترجمه دری در ذیل تقدیم است.

وضعیت کنونی اسرائیل، پس از موفقیت‌های اخیر استخباراتی و حذف شخصیت‌های کلیدی مانند اسماعیل هنیه و حسن نصرالله، و همچنین تشدید جنگ در لبنان، به نظر می‌رسد که نشان‌دهنده یک تغییر استراتژیک است که ممکن است در نهایت به نفع این کشور از نظر عسکری و دیپلماتیک باشد. با وجود تخاصمات  و تشدید تصادمات‌ها، اسرائیل به نظر می‌رسد در چندین زمینه کلیدی نسبتاً بدون آسیب باقی مانده است.

۱. موفقیت استخباراتی و حذف شخصیت‌های کلیدی

عملیات  استخباراتی اسرائیل در ماه‌های اخیر بسیار مؤثر بوده است. ترور شخصیت‌های کلیدی مانند اسماعیل هنیه از حماس و حسن نصرالله از حزب‌الله نه تنها نیروهای نیابتی ایران را تضعیف کرده، بلکه توانایی اسرائیل در نفوذ به امنیت دشمنانش را نیز به نمایش گذاشته است. این اقدامات احتمالاً به‌عنوان یک عامل بازدارنده قوی برای دیگر بازیگران منطقه عمل کرده و برتری عملیاتی اسرائیل و توانایی آن در ضربه زدن قاطع به تهدیدات را تأیید می‌کند.

این عملیات‌های موفقیت‌آمیز پیام روشنی ارسال کرده‌اند که حتی رهبران سطح بالا نیز از دسترس اسرائیل خارج نیستند. این نمایش قدرت ممکن است هماهنگی و پلان سازی گروه‌هایی مانند حماس و حزب‌الله را مختل کرده و توانایی آنها در حملات بزرگ و هماهنگ علیه اسرائیل را در آینده نزدیک محدود کند.

۲. تشدید جنگ در لبنان

تشدید تصادمات با حزب‌الله در لبنان، اگرچه نگران‌کننده است، ممکن است به اهداف استراتژیک اسرائیل کمک کرده باشد. حزب‌الله مدت‌هاست که یکی از قوی‌ترین بازیگران غیردولتی در منطقه بوده و توانایی‌های آن، که با حمایت ایران تقویت شده، تهدیدی جدی محسوب می‌شود. با ورود به تصادمات مستقیم با حزب‌الله، اسرائیل می‌تواند تهداب‌های عملیات عسکری آن را تضعیف کند و موقعیت آن را هم در لبنان و هم در سطح منطقه‌ای کاهش دهد. توانایی اسرائیل در جلوگیری از خسارت جدی به تهداب های حساس خودش، به همراه تلفات محدود، نشان می‌دهد که این کشور به‌طور مؤثری در حال اداره تصادمات با حزب‌الله است.

علاوه بر این، با تشدید تصادمات با حزب‌الله، اسرائیل ممکن است بتواند توجه بین‌المللی را از جنگ اخیر با حماس در غزه به مشکلات امنیتی وسیعتر خود در منطقه معطوف کند. حزب‌الله به‌عنوان یک سازمان شیعه با حمایت ایران، اغلب با بدگمانی بیشتری از سوی دولت‌های غربی مواجه است تا حماس، که این ممکن است به اسرائیل اجازه دهد حمایت بین‌المللی بیشتری برای اقدامات خود در لبنان به دست آورد نسبت به آنچه در جریان تصادمات غزه داشت.

۳. اخطار قبلی و خسارت محدود

این واقعیت که اسرائیل چندین ساعت اخطار قبلی قبل از حمله اخیر ایران دریافت کرد و این حمله هیچ خسارت جدی یا تلفات جانی به بار نیاورد، آمادگی دفاعی کشور را بیشتر برجسته کرده است. سیستم‌های دفاع راکتی اسرائیل، مانند گنبد آهنین و غولک داوود، در جلوگیری و از بین بردن راکت های‌های ورودی و کاهش تلفات غیرنظامیان بسیار مؤثر بوده‌اند. این موفقیت تصویر اسرائیل را به عنوان یک دولت قادر به محافظت از مردمش در برابر تهدیدات خارجی، حتی از سوی دشمنان قدرتمندی مانند ایران، تقویت کرده است.

خسارت محدود ناشی از حمله ایران همچنین به اسرائیل کمک می‌کند تا بدون نیاز به تشدید قابل توجه کشمکش ها، موضع قوی خود را حفظ کند. این امکان را به اسرائیل می‌دهد تا از کشیده شدن به یک جنگ وسیعتر که می‌تواند بیشتر منطقه را بی‌ثبات کند یا منجر به پیامدهای اقتصادی و سیاسی شود، جلوگیری کند، بخصوص با توجه به نگرانی‌های ایالات متحده در مورد تلافی‌جویی اسرائیل که ممکن است تأسیسات تیل و اتمی ایران را هدف قرار دهد.

۴. تغییر روایت از بحران انسانی در غزه

پیش از تشدید اخیر در تصادمات با ایران و حزب‌الله، جنگ اسرائیل با حماس در غزه در سطح جهانی به عنوان یک بحران انسانی به تصویر کشیده شده بود و به شکل وسیع در مطبوعات بر تلفات ملکی و تخریب تهداب های منطقه متمرکز بود. اسرائیل با انتقادات شدید جامعه بین‌المللی، بخصوص در مورد رفتار آن با فلسطینیان و پیامدهای انسانی عملیات عسکری اش در غزه، مواجه بود. این موضوع اسرائیل را در موقعیت دیپلماتیک دشواری قرار داده بود و فشار فزاینده‌ای از سوی سازمان‌های حقوق بشری، دولت‌های خارجی و نهادهای بین‌المللی برای کاهش کشمکش ه و رسیدگی به وضعیت انسانی ایجاد کرده بود.

با این حال، تشدید اخیر تصادمات با ایران و حزب‌الله، روایت جهانی را تغییر داده است. اکنون اسرائیل قادر است تهدیدات امنیتی جاری خود، از جمله حملات نیروهای نیابتی ایران و هدف قرار دادن تهداب‌های حیاتی‌اش را برجسته کند. این موضوع باعث شده تا این تصادمات در چارچوب حق اسرائیل برای دفاع از خود در برابر تهدیدات خارجی تعریف دوباره شود و تمرکز از پیامدهای انسانی اقدامات اسرائیل در غزه برداشته شود.

علاوه بر این، با حذف موفقیت‌آمیز شخصیت‌های کلیدی در حزب‌الله و حماس و نمایش برتری استخباراتی خود، اسرائیل می‌تواند بر این نکته تأکید کند که در حال هدف قرار دادن تهدیدات خاص است و دست به اقدامات عسکری کورکورانه نمیزند. این ممکن است به کاهش بخشی از انتقاداتی که در پی جنگ های غزه به اسرائیل وارد شده بود کمک کند، زیرا توجه جهان به تحرکات وسیعتر منطقه و نقش ایران در دامن زدن به بی‌ثباتی معطوف می‌شود.

۵. مزایای استراتژیک برای اسرائیل

مزایای استراتژیک کلی برای اسرائیل در این وضعیت قابل توجه است. اولاً، با حذف اسماعیل هنیه و حسن نصرالله، اسرائیل ضربه‌های بزرگی به دو تن از خطرناک‌ترین دشمنان خود وارد کرده و رهبری هر دو گروه حماس و حزب‌الله را تضعیف کرده است. دوم، خسارت محدود ناشی از حملات تلافی‌جویانه ایران نشان می‌دهد که اسرائیل توانسته است موضع بازدارنده خود را حفظ کند بدون اینکه خسارت‌هایی متحمل شود که نیاز به تشدید بیشتر تصادمات داشته باشد. سوم، تغییر توجه جهانی از غزه به تصادمات وسیعتر با ایران و حزب‌الله ممکن است در نهایت به نفع اسرائیل از نظر دیپلماتیک باشد، زیرا می‌تواند خود را به‌عنوان قربانی تجاوز ایران معرفی کند نه عامل ایجاد بحران انسانی.

علاوه بر این، موفقیت‌های اسرائیل در این عملیات‌های استخباراتی و عسکری احتمالاً جایگاه داخلی آن را تقویت کرده و به مردم اطمینان می‌دهد که دولت توانایی دفاع از کشور در برابر تهدیدات متعدد و پیچیده را دارد. این امر همچنین می‌تواند موقعیت اسرائیل را در مذاکرات با متحدان منطقه‌ای و جامعه بین‌المللی، از جمله ایالات متحده که در تلاش برای مدیریت درگیری گسترده‌تر در منطقه است، تقویت کند.

۶. فشار ایالات متحده بر اسرائیل برای جلوگیری از تشدید تنش‌ها

در میان این موفقیت‌های استراتژیک، اسرائیل با فشارهای خارجی، بخصوص از سوی ایالات متحده، مواجه است. آمریکا موضع قاطعی علیه حملات تلافی‌جویانه اسرائیل به تأسیسات تیل و اتمی ایران اتخاذ کرده است. با نزدیک شدن به انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ امریکا، دولت ایالات متحده تمایل دارد از تصادمات وسیعتر  در شرق میانه که می‌تواند بازارهای تیل جهانی را بی‌ثبات کند، قیمت انرژی را افزایش دهد و بحران‌های جدیدی ایجاد کند که چشم‌انداز سیاسی داخلی را تحت تأثیر قرار دهد، جلوگیری کند.

ایالات متحده علاقه‌مند است اطمینان حاصل کند که تصادمات فعلی به جنگی بزرگ بین اسرائیل و ایران تبدیل نشود، بخصوص جنگی که ممکن است منجر به حملاتی به تأسیسات حساس اتمی و تیل ایران شود. چنین تشدیدی نه تنها بر عرضه جهانی انرژی تأثیر می‌گذارد، بلکه ممکن است ایالات متحده را در زمانی که بر اولویت‌های سیاسی داخلی خود متمرکز است، به تصادمات بکشاند. احتمال افزایش قیمت تیل می‌تواند نتایج اقتصادی قابل توجهی داشته باشد، بخصوص در شرایطی که در یک سال انتخاباتی، رأی‌دهندگان امریکایی نسبت به افزایش مصارف انرژی حساس هستند.

با توجه به این نگرانی‌ها، راپور ها حاکی است که ایالات متحده فعالانه از اسرائیل می‌خواهد تا خویشتن‌داری نشان دهد و از انجام حملات تهاجمی به تأسیسات اتمی و تیل ایران خودداری کند. در حالی که اسرائیل سیاست دیرینه‌ای برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح‌های هسته‌ای دارد و برنامه اتمی ایران را تهدیدی برای موجودیت خود می‌داند، همچنین اهمیت اتحاد استراتژیک خود با ایالات متحده را درک می‌کند. تلاش‌های دیپلماتیک دولت بایدن برای کاهش کشمکش ها تا حدودی تلاشی برای حفظ ثبات منطقه‌ای و جلوگیری از نوعی رویارویی است که می‌تواند هم ابتکارات دیپلماتیک در منطقه و هم اولویت‌های سیاسی داخلی ایالات متحده را به خطر بیندازد.

این توازن بین منافع امنیتی اسرائیل و اهداف استراتژیک و سیاسی گسترده‌تر ایالات متحده، پیچیدگی اوضاع را نشان می‌دهد. در حالی که اسرائیل ممکن است احساس کند که در برابر جاه‌طلبی‌های اتمی ایران باید عکس العمل نشان دهد، باید نقایص احتمالی دور کردن کلیدی‌ترین متحد خود در واشنگتن را نیز بسنجد، بخصوص در زمانی که حمایت ایالات متحده برای حفظ قدرت نظامی و دیپلماتیک آن حیاتی است.

نتیجه‌گیری

اقدامات و موفقیت‌های اخیر اسرائیل، از عملیات‌ استخباراتی تا تصادمات با حزب‌الله و ایران، نشان می‌دهد که این کشور توانسته است تشدید اخیر کشمکش ها را به یک مزیت استراتژیک تبدیل کند. با حذف شخصیت‌های کلیدی مانند هنیه و نصرالله، اداره نتایج دتصادمات با حزب‌الله و جلوگیری از آسیب جدی در حمله ایران، اسرائیل بازدارندگی خود را تقویت کرده و توجه جهانی را از بحران انسانی در غزه منحرف کرده است. با این حال، فشار ایالات متحده برای جلوگیری از تشدید درگیری‌ها — بخصوص حملات تلافی‌جویانه به تأسیسات اتمی وتیل ایران — محاسبات استراتژیک اسرائیل را پیچیده می‌کند. اسرائیل اکنون باید بین به پیش بردن اهداف امنیتی خود و حفظ رابطه دیپلماتیک قوی با ایالات متحده، که تحت تأثیر انتخابات آینده این کشور و نگرانی‌ها در مورد ثبات منطقه‌ای قرار دارد، تعادل برقرار کند. توانایی اسرائیل در اداره این منافع متضاد نقش تعیین‌کننده‌ای در تعیین گام‌های بعدی این کشور در این کشمکش ها و تصادمات مداوم خواهد داشت.