اسمان تورو ورېځو پوښلی دی. د لمر سترګه کله کله د هغوی له منځه ځان راوباسي، ځمکه سپین پړک شي – خو لکه په ځنځیر یې چې تړلې او بندیوانه وي او یا ددې ځای پر وګړو د لمر او رڼا بندیز وي، د سترګو په رپ کې بېرته پناه او الونیا  شي.   داسې باد … Continue reading مخ او شاته (لنډه کیسه)