غزل

تر منزله رسېدل دي تر منزله ستړی نه شې په خپل وخت مېوه پخېږي له ازله ستړی نه شې ما پنځه اويا کلونه تور ويښتان په سپينو ورکړه دا بازار دا ېې روزګار دی له دې مله ستړی نه شې لار اوږده شګې تودې دي په تڼاکو ښپو “۱” مزل دي ټوله لاره ده اغزنه … Continue reading غزل