فردریش شیلر

فردریش شیلر (Friedrich Schiller)، شاعر و نمایشنامه‌نویس برجسته‌ی آلمانی، با آثار حماسی و تراژیک خود در ادبیات اروپا جایگاه خاصی دارد. واشعار حماسی او عالبأ به موضوعات فلسفی، آزادی، و اراده‌ انسانی پرداخته و بیانگر میهن‌دوستی، عدالت و انسانیت است
نمونه کتاب های شیلر:
ماری استوارت (Maria Stuart)
دون کارلوس (Don Carlos)
خدعه و عشق (Bedrog en Liefde)
نامه هایی در تربیت زیبایی شناختی انسان (Brieven over de Esthetische Opleiding van de Mens)
راهزنان و توطئه فیسکو (De Rovert en de Fiesco Complot)

دهم(۱۰) نومبر (۱۷۵۹) دوصدوشصت و پنجمین سالروز شیلر است. وی دوست و همتای کویته شاعر رومانتیست آلمانی نیز بود. در اینجا به چند نمونه از معروف‌ترین اشعار حماسی شیلر اشاره می‌کنم:

“ترانه شادی” (Ode to Joy)
این شعر یکی از مشهورترین آثار شیلر است که بعدها بتهوون در سمفونی نهم خود از آن استفاده کرد. این شعر روحیه‌ی وحدت جهانی و برادری انسان‌ها را می‌ستاید و مضامینی از شادی، صلح، و عشق به بشریت دارد.

“حلقه‌ی پلی‌کراتس” (The Ring of Polycrates)
این شعر حماسی و داستانی شیلر، داستان حاکم ساموس به نام پلی‌کراتس را روایت می‌کند که زندگی‌اش با فراوانی و خوشبختی بی‌اندازه‌ای همراه بود. اما داستان با پیچشی تلخ به مفهوم تراژیک می‌رسد و به انسان‌ها یادآور می‌شود که موفقیت و خوشبختی پیوسته می‌تواند خطرناک و غیرمطمئن باشد.

“تصنیف دستکش” (The Glove)
این اثر داستانی حماسی است که ماجرای زنی مغرور و بازی او با احساسات یک شوالیه را به تصویر می‌کشد. در این شعر، شوالیه‌ای دلیر به چالشی مخاطره‌آمیز با حیوانات وحشی در میدان نبرد دعوت می‌شود و دستکش افتاده‌ی زن را برمی‌دارد تا شجاعت خود را اثبات کند.

“تسخیر تاروگا” (The Siege of Tarifa)
این شعر به موضوع وفاداری و فداکاری می‌پردازد و از شخصیت‌هایی در اسپانیا الهام گرفته است که در برابر دشمنان ایستادگی می‌کنند و برای حفظ سرزمین و مردم خود از جان و مال می‌گذرند.

“دیوار تاجر” (The Cranes of Ibycus)
این شعر داستان حماسی و تراژیک مرگ شاعر یونانی، ایبیکوس، را به تصویر می‌کشد. پس از قتل او، جرثقیل‌ها به نشانه‌ای از عدالت و انتقام، قاتلان را لو می‌دهند. شعر به مفهوم عدالت آسمانی و قدرت حقیقت در برملا شدن جرایم اشاره دارد.

شعر ترانه شادی

شادی، ای پرتو زیبای الهی،
ای دختر بهشت برین،
ما به آغوشت مست و مدهوش میآییم،
ای الله، در مقدس‌ترین مکانت!

جادوی تو باز می‌بندد
آنچه رسم زمانه جدا ساخته است؛
آری، همه انسان‌ها برادر خواهند شد
آنجا که بال‌های نرم تو آشیان دارند.

هرکس موفق شده دوست دوستی شود،
هرکس زنی نیکو یافته است،
خوشی‌اش را با ما بیامیزد!
آری، حتی کسی که تنها یک دل در این جهان دارد.
و آن‌کس که نتوانسته،
گریان، از این جمع خود را بیرون کشد!

همه موجودات از سینه‌های طبیعت
شادی می‌نوشند؛
هم خوبان و هم بدان
به دنبال رد گل‌هایش می‌روند.
او بوسه‌ها به ما داده است و تاکستان‌ها،
دوستی که در مرگ آزموده شده است؛
لذت به بخشایش بخشیده شده،
و فرشتگان در حضور خدا ایستاده‌اند.

شادی همان نیرویی است
که در طبیعت ابدی کار می‌کند.
خوشی ها، شادییست که چرخ‌های
این ساعت بزرگ آسمانی دز چرخش.
گل‌ها را از جوانه‌هایشان می‌کشاند،
خورشیدها را از آسمان،
سیاره ها را در فضا به چرخش درمی‌آورد،
که حتی چشمان بینایان نمی‌بینند.

شادمانه، همان‌طور که خورشیدها
در طرح باشکوه آسمان در پرواز اند،
بنده گان، راه خود را بپیمایید،
شادمانه، مانند قهرمانی در مسیر پیروزی .

در آغوش هم آیید، ای میلیون‌ها انسان!
این بوسه به تمامی جهان تقدیم است!
بنده گان، در بالای ستاره‌ها
باید پدری مهربانی را در خود داشته.

آنچه در این حلقه بزرگ سکونت دارد،
به همدلی احترام بگذارد!
او (خدا) ما را به سوی ستارگان هدایت می‌کند،
آنجا که آن ناشناخته فرمانروایی می‌کند.