چرا پاکستان به تکرار و بی خیال بر افغانستان حمله میکند؟

چرا پاکستان به تکرار و بی خیال

بر افغانستان حمله میکند ؟

در مدت ۲۰ سال اشغال قوای ائتلاف به رهبری امریکا فیر دوامدار راکت های پاکستان به کنر و پکتیا بر مبنای تفاهم با امریکا صورت میګرفت : قصد پاکستان و امریکا تضعیف پوتانسیل انسانی مقاومت مسلح در دو سوی خط دیورند بود. عملیات ضرب عصب پاکستان در پشتونخوأ متمم راکت پرانی های آنکشور در صفحات جنوب افغانستان بود.

با ظهور طالبان په مثابه حاکمان افغانستان فصل نوی در مناسبات دو کشور افغانستان و پاکستان کشوده شد. مناسبات دیپلوماتیک روی جبر جغرافیایی میان دو کشور برقرار ګردید، اما داغ زخم  های به جا مانده از کمک لوژستیک و سیاسی پاکستان به قصد دوام اشغال افغانستان، مانع ګردید که رابطه دو کشور مسیر طبعی را طی کند.

پاکستان در مدت سه سالیکه در افغانستان طالبان حکومت را بدست ګرفته اند، چندین بار کامپ های مهاجرین پښتونخوأ را به بهانه موجودیت تی تی پی مورد حمله قرار داده است. در نتیجه این حملات صد ها مردم ملکی به شمول زنان و اطفال تلف شده اند.

حمله اخیر طیارات جت پاکستان در ولسوالی برمل پکتیا یک روز پس ازان به وقوع پیوست که کابل در ۲۳ دسامبر از یک هیأت پاکستانی به ریاست محمد صادق خان پذیرایی کرد.

سوال اینست که چرا پاکستان بدون رعایت اصول حسن همجواری و احترام به قوانین بین المللی و منشور ملل متحد، افغانستان را به شیوه سیستماتیک و بی هراس هدف حمله قرار میدهد. آنهم در حالیکه سیم خار دار به قصد جلوګیری از رفت و آمد ګروه های مسلح وجود دارد و تی تی پی عملیات خود را در داخل پاکستان سازمان میدهد.

دلایل مختلفی درین رابطه میتواند وجود داشته باشد. از جمله :

۱ـ عدم توازن قوأی جنګی میان دو کشور

۲ـ انزوای دیپلوماتیک افغانستان و فقدان کشور حامی و دوست در سطح منطقه و جهان

۳ـ  این واقعیت که افغانستان به دلیل انزوای دیپلوماتیک صدای اعتراض و احتجاج خود را در سازمان ملل متحد بلند کرده نمیتواند

۴ ـ نقش فوج و استخبارات پاکستان در تعیین زمامداران دوره جهاد و داشتن تصور یک کشور تحت الحمایه از افغانستان نزد پاکستان.

بهر حال ! طالبان تا زمانیکه حکومتداری خود را مجهز به ضابطه های حقوقی قبول شده در دنیا نساخته اند یعنی از یک قوت ملیشیایی بیک جمع با صلاحیت حکومتداری تبدیل نشده اند، نمیتوانند جلو تکرار تجاوزات خارجی را بګیرند.

تدارک قوای ضد هوایی در برابر تجاوز پاکستان ایجاب خرید تجهیزات لازم را میکند. آنهم متقاضی داشتن پول ګزاف است. ازینکه بګذریم هیچ کشوری حاضر نخواهد بود به نظامی اسلحه بفروشد که رسمیت بین المللی ندارد و احتمال استعمال آن بر ضد کشور  های دوست فروشنده موجود باشد.

خرید اسلحه از هر کشوری که باشد، الزامأ افغانستان را شامل قطب بندی های موجود در جهان مینماید.

عجالتاً طالبان به جواب تجاوز پاکستان چند وسیله در دسترس دارند :

ـ خریداری سلاح برای بازسازی قوای هوایی از هندوستان ، امریکا  یا اتحادیه اروپا به اقساط طویل المدت.

ـ  جواب تجاوز با تجاوز. یعنی تقویت پوتانسیل جنګی تمام ګروه های مخالف حکومت پاکستان در داخل پاکستان.

–  تشکیل یک واحد ملیشیایی در دو سوی خط دیورند به هدف تخریب سیم های خار دار.

ـ فیر هدفمند چند راکت به سوی قوای سرحدی پاکستان.

این تدابیر به احتمال قوی جنګ را تشدید میکند و پروسه تجزیه پاکستان ( این غده سرطانی در منطقه ) را تسریع میبخشد.

« پایان »

۲۵/۱۲/۲۰۲۴

حقاني شبکه: د مقاومت اوجهاد د کاروان سروال