تحلیل: پاسخ رئیس‌جمهور ترمپ درباره افغانستان نشان‌دهنده عدم برنامه‌های فوری و تأکید بر صلح است

مقاله ذیل را قبلا به انگلیسی در سایت های لینکدین، ایکس و دعوت میدیا نشر کرده ام

https://www.linkedin.com/pulse/analysis-president-trumps-response-afghanistan-suggests-ahmad-arsala-f18bf/?trackingId=izXT13nfQxSubpStImz2Dg%3D%3D

ترجمه دری در ذیل تقدیم است.

در جریان کنفرانس خبری چهارم فبروری با صدراعظم اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، نذیره کریمی، خبر‌نگار مستقل افغان، فرصت نادری یافت تا از رئیس‌جمهور دونالد ترمپ درباره افغانستان سؤال کند. او خود را معرفی کرد و در مورد موضع ترمپ نسبت به افغانستان، بخصوص اینکه آیا قصد دارد رژیم طالبان را به رسمیت بشناسد، پرسید. با توجه به اهمیت حضور ایالات متحده در افغانستان و قدرت‌گیری طالبان، انتظار می‌رفت که ترمپ موضع روشنی درباره سیاست آمریکا ارائه دهد. بااین‌حال، پاسخ ترمپ—یا عدم پاسخ او—نشان می‌دهد که افغانستان در اولویت فوری برنامه‌های او نبود.

طفره رفتن به‌جای پاسخگویی

رئیس‌جمهور ترمپ ابتدا ادعا کرد که سؤال کریمی را متوجه نشده است. اگرچه ممکن است این یک سوءتفاهم واقعی بوده باشد، اما این احتمال نیز وجود دارد که او از این روش برای اجتناب از پاسخ مستقیم به موضوع استفاده کرده باشد. هنگامی که کریمی بار دیگر «افغانستان» را تکرار کرد تا پاسخی جدی بگیرد، ترمپ به‌جای پرداختن به موضوع، با یک اظهار نظر شخصی عکس العمل نشان داد: «صدای زیبا، لهجه زیبا.» سپس سخنان خود را با جمله‌ای کوتاه به پایان رساند: «موفق باشید، در صلح زندگی کنید.»

این تبادل‌نظر نکات مهمی را آشکار می‌کند. به‌جای پرداختن به وضعیت سیاسی افغانستان یا ارائه دیدگاهی درباره موضع دولتش، ترمپ ترجیح داد درباره صدای کریمی اظهار نظر کند. این نشان‌دهنده بی‌میلی یا عدم تمایل او به پرداختن به این موضوع به‌صورت جدی است. پاسخ او نه شامل هیچ تصمیم دیپلماتیکی در آینده بود، نه استراتژی نظامی مشخصی را نشان می‌داد و نه موضع دولتش را درباره احتمال به رسمیت شناختن طالبان روشن می‌کرد.

عدم نشانه‌ای از اقدامات سیاسی فوری

عبارت «موفق باشید، در صلح زندگی کنید» به صورت خاص معنادار است. به‌جای تشریح یک سیاست مشخص، ابراز حمایت از مردم افغانستان، یا بیان موضعی در مورد حکومت طالبان، ترمپ عبارتی کلی ارائه داد که بیشتر به یک آرزوی شخصی شباهت داشت تا یک تعهد اجرایی. این انتخاب کلمات، نوعی فاصله‌گذاری از آینده افغانستان و اتخاذ موضع منفعلانه به‌جای سیاست‌گذاری فعال را نشان می‌دهد.

اگر ترمپ برنامه‌های خاصی درباره افغانستان داشت، این لحظه فرصت مناسبی برای اعلام آن بود. او می‌توانست موضع دولتش را درباره تعامل با طالبان یا منزوی کردن آن‌ها تقویت کند. می‌توانست درباره تلاش‌های دیپلماتیک در جریان، نگرانی‌های امنیتی، یا ملاحظات بشردوستانه سخن بگوید. اما انتخاب کلمات او حاکی از آن بود که افغانستان در آن زمان یک نگرانی فوری برای او نبود.

Analysis: President Trump’s Response on Afghanistan Suggests No Immediate Plans and an Emphasis on Peace

تأکید بر صلح بدون چارچوب سیاسی

تأکید ترامپ بر «در صلح زندگی کنید» اگرچه مفهومی مثبت دارد، اما بدون پشتوانه یک چارچوب سیاسی، بیشتر شبیه یک احساس کلی به نظر می‌رسد تا یک استراتژی مشخص. در طول دوران ریاست‌جمهوری‌اش، ترمپ بارها تمایل خود را برای خروج از جنگ‌های طولانی‌مدت و کاهش حضور نظامی آمریکا در خارج ابراز کرده بود. پاسخ او به کریمی با این استراتژی عدم‌مداخله همخوانی دارد—با ارائه ندادن یک طرح مشخص، عملاً خود را از پیچیدگی‌های مسئله افغانستان دور نگه داشت.

علاوه بر این، عبارت «موفق باشید» نشانه‌ای از نوعی بی‌تفاوتی یا کناره‌گیری است، تا تعهد به کمک یا ستراتیژی مشخص. این سخنان نشان می‌دهد که آینده افغانستان به شانس سپرده شده است، نه سیاست‌گذاری ایالات متحده. این موضعگیری با سیاست کلی ترمپ در قبال روابط خارجی همخوانی دارد، جایی که او اغلب تعاملات را به‌صورت معامله‌ای و مبتنی بر منافع می‌دید، نه به‌عنوان بخشی از یک تلاش بلندمدت برای دولت‌سازی.

نتیجه‌گیری: عدم فوریت یا تمرکز استراتژیک بر افغانستان

پاسخ ترمپ در این مصاحبه مطبوعاتی نشان داد که افغانستان در آن زمان یک اولویت اصلی برای دولت او نبود. عدم پاسخگویی مستقیم او، همراه با یک آرزوی مبهم، نشان داد که برنامه فوری یا ستراتیژی مشخصی برای افغانستان وجود نداشت.

با اجتناب از این پرسش و تأکید بر صلح به‌شیوه‌ای غیرمتعهدانه، ترمپ نشان داد که ترجیح می‌دهد از این موضوع فاصله بگیرد تا آن را به‌طور فعال اداره کند. این موضع، چه به‌عنوان بخشی از یک استراتژی گسترده‌تر برای کاهش شمولیت ایالات متحده در جنگ ها و جنجال های بی لزوم باشد، چه یک عکس العمل آنی، به‌وضوح نشان می‌دهد که آینده سیاسی افغانستان در اولویت سیاست خارجی دولت او قرار نداشت. پاسخ او، به‌جای ایجاد شفافیت، موضوع را در ابهام نگه داشت و تأیید کرد که افغانستان در آن مقطع زمانی از موضوعات اصلی مورد تمرکزدولت ترمپ نبود.

ملتی در چهارراهی: استفاده از لحظه‌ای برای تغییر در افغانستان