مناجات

خدایه زما وطن به کله په سیالانو کي راشمار کې

دا تیارې به کله روڼي اوږدې شپې به مي سهار کې

خدایه کله به یې واورم د بابا له مېني زېری

اولسونه به مي کله را روان پر یوه لار کې

نه پېچومي کږلېچونه نه په مخ کي ورکي لاري

خپل منزل خپل مو سفر وي خپل رهبر کاروان سالار کې

پر جنډۍ د شهیدانو سیوری نه وی د مغلو

ټول پر دي مو وي شړلي خپل وطن خپل مو اختیار کې

له هري تر بدخشانه ارغوان وي غوړېدلی

هر ربات مو ګل غونډۍ کې هره دښته لاله زار کې

نارنج ګل مي پر زړه ګرځي انارګل درڅخه غواړم

زما به سترګي کله روڼي پر مېله د شالمار کې

هره ورځ ورته اختر کی هره شپه یې برات غواړم

هر  موسم یې ګل سرخ کې هر خزان ورته بهار کې

یووار بیا درڅخه غواړم تور او سور زرغون بیرغ مي

رپېدلی پر خیبر وي ړندې سترګي د اغیار کې

اصفهان چي یې لړزیږي له نامه د شاه محموده

له لاهور تر پاني پټه غلیمان مي تار په تار کې

ملالۍ بیرغ اخیستی زولنې یې ماتي کړي

هره پېغله هره ښکلې د مُلا د سترګو خارکې

چي تړلي مدرسې وي د پنجاب د واسکټونو

لاس دي شل د محتسب وي شیخ مختوری پر بازار کې

چي له خپل منبره واورم له واعظه آیتونه

دا اوږدې شپې مي کړې لنډي زما په خپل آذان سهار کې

جهاني لرم په زړه کي لویه خدایه یوه هیله

چي آزاد وطن ته ستون سم زما لحد پر کندهار کې.

د ۲۰۲۵ کال د اپرېل د میاشتي نهمه، ویرجینیا.

پسرلی