تدریسی، به یونس نامبدل ویب سایت افغان جرمن

یونس آغای نامبدل و برقع پوش!

به تاریخ  6-5-25 در ویب سایت افغان جرمن و کذا ویب سایت وزین آریانا افغانستان به چنین چتل نویسی پرداختی:«انتقاد برخی دوستان در مورد «مزدور» خطاب کردن پشتون های آن سوی مرز [سرحد استعمار] را باید در چار چوب واقعیت های تاریخی بررسی کرد. برای فقید سردارداوود خان [داؤد خان – مراجعه شود به نوشته های داکتر سید عبدالله کاظم] مسئله پشتونستان اهمیت زیادی داشت… با وجود آن سردار داوود بارها مورد انتقاد قرار گرفت که گویا افغانستان را فدای پشتونستان کرده است. در حالی که واقعیت این است که بسیاری پشتون های آن طرف مرز [سرحد استعمار] هیچگاه خواهان یکی شدن با افغانستان نبودند و بیشتر با هماهنگی هم آهنگی با سیاست های پاکستان عمل می کردند. از این رو نظر جناب جلیل زاد را نمی توان به سادگی نادرست شمرد»

یونس خان نامبدل!

متأسفم که خودت شهامت معرفی هویت و شخصیت اصلی خود را نداری و از مدت ده سال بدین طرف، مانند شبح درتاریکی به اتهام، اهانت، یاوه سرایی و سنگ پرانی اشتغال داری!!!

ممکن است بگویی که دلیل این جبن اختفای هویت و شخصیت تان چیست؟

یونس خان نامبدل!

آنچه در ضمن یک پاراگراف پروپاگندی و فاقد هرنوع منطق عقل سلیم در بدن سالم، نوشتی، به جز، ادعاهای درسطح توهمات چیز دیگری نیست.

بخوان و بدان، که پالسی حکومت دورۀ صدارت سردار صاحب محمد داؤد خان در مورد قضیۀ پشتونستان، به هیچ وجه من الوجوه، ادعای تمامیت ارضی و الغای خط اجباری و استعماری دیورند، نبود، بلکه متکی و مبتنی بر پرنسیپ های حقوق عمومی بین الدول، حمایت از اصل حق خود ارادیت و حق تعیین سرنوشت مردم پشتونستان بود، که مرحوم داکترعبدالحکیم طبیبی، به طور اخص، در مورد کتابی نوشت.

ادعا نمودی که سردار داؤد خان بار ها مورد انتقاد قرار گرفت که گویا افغانستان را فدای پشتونستان کرده است.

بخوان و بدان! که این ادعای خودت از ریشه علط و نادرست و یک توهمی بیش نیست، وبه عبارت روشنتر، یک کذب و دروغ محض و اتهام است.

توضیح کن که این انتقاد ها را درکدام زمان و مقطع تاریخ و از طرف کدام گروها و گروپ های مردم و شخصیت های ملی مانند محمد گل بزرگ، استاد پژواک، عبدالهادی خان داوی، داکتر طبیبی، علامه حبیبی، علامه رشاد، محمد رسول خان پشتون رهبرحرکت ویش زلمیان، غلام حسن خان ساپی، میرزا محمد نوروز خان، میوندوال، محمد اسمعیل خان مایار، سلجوقی، معین خیرو جان کندهاری، توروایانا، مجروح، علی احمد خان پوپل، عبدالملک عبدالرحیمزی، و صد ها و هزاران دگر قرار گرفته باشد؟

این ادعا در حقیقت صدای ضمیر بی نور خودت است که احساسات کاذب ضد پشتونی و ضد اقوام پشتون داری و آن را محیلانه به سطح افغانستان بزرگ ساخته شاخ و برگ میدهی. (محبان سردارداؤد خان، چرا خود ها را غلی گرفته  اند؟)

بخوان و بدان که پالیسی دورۀ صدارت سردار صاحب داؤد خان در قبال قضیۀ ملی پشتونستان، هرگز مورد اعتراض ملت افغان و شخصیت های ملی افغانستان، طوریک اسامی شان قبلاً تذکر یافت، قرارنگرفته و حتی یک مقاله درمطبوعات کشورعلیه همچو پالیسی، انعکاس نیافته است، زیرا نزد ملت افغان و تمام اقشار و طبقات و روشنفکران ملی و وطن دوست افغانستان، قضیۀ پشتونستان از نظر تاریخی یک داعیۀ کاملاً ملی بود، و سردار داؤد خان به حیث سمبل همچو داعیۀ ملی شمرده میشد.

ادعای فاقد هرگونه استناد دیگرت، که پف کرده ای:«واقعیت این است که بسیاری از پشتون های آن طرف مرز [سرحد استعماری] خواهان یکجا شدن با افغانستان نبودند و بیشتر با هماهنگی با سیاست های پاکستان عمل میکردند.»

این ادعای غلط و ناقص تان متکی برکدام مدارک است؟

در کدام کتاب و درکدام تاریخ همچو مطلبی را خوانده و مطلعه کرده ای؟

آیا در کدام کتاب و تاریخ مطالعه نموده ای که پشتون های ساکن ماورا خط فرضی و اجباری دیورند در زمینۀ الحاق یا عدم الحاق شان به سرزمین اجدادی و نیاکان خود از طریق استصواب رأی یا ریفرندم یا پلیبیسیت، ابرازعقیده و اراده کرده باشند؟

ضرورت به همچو افسانه سازی و دروغ پردازی و کذب و منافقت و تدلیس و تلبیس چیست؟

و بخصوص اینکه پشتون های ماورای خط دیورند: بیشتر با هماهنگی با سیاسی های پاکستان عمل میکردند.

لذا به آیه و ارشاد اسلامی تمسک میورزم که میفرماید:

لعنت الله علی الکاذبین

آیا خودت از مبارزات قهرمانانۀ مبارزان بزرگ ملی مانند میرزا علی خان، معروف به فقیر ای – پی، جناب فخرافغان خان عبدالغفار خان، شهید عبد الصمد خان اڅکزی بابا، صنوبر حسین مومند کاکاجی، مولانا محمد اکبر خادم، شهید نواب اکبر خان بکټی، خان قلات شهید احمد یار خان  و جد و جهد نهضت خدایی خدمتګاران و انجمن اصلاح افاغنه و تنظیم سیاسی اڅکزی بابا و قتل عام چارسده و غیره، اطلاع داری؟

مګر همین غازی امان الله نبود، که به خان عبدالغفار خان خطاب «فخر افغان» را اعطاء کرد؟

مگرهمین خان عبدالغفار خان نبود، که به امان الله خان، حین عزیمت عمری به ایتالیه وعده حمایت و توصیه مقاومت نمود؟

مګرهمین اقوام سرحدی بخصوص مبارزان ملی وزیرستان نبودند که به قوماندانی جرنیل یار محمد خان وزیری در جهاد استقلال و نجات کشور از دست سقویان مدنیت سوز و بی ناموس، نقش تعیین کننده ایفاء کردند؟

مګر، ولی خان فرزند پاچا خانصاب در دورل دهۀ دیمکراسی در مصاحبۀ که با داکتر روان فرهادی معین وزارت خارجه در کابل انجام داد، به صراحت نگفت که شما از این طرف به سوقیات نظامی پرداخته و ما ازآنطرف با شما یکجا میگردیم؟

داکتر روان فرهادی قر زد و گفت ما قادر به این کار نیستیم.(من این مصاحبۀ مطول و تاریخی را به امراستاد هاشمیان به زبان دری ترجمه نموده بودم)

و کثیف ترین و ملوث ترین قسمت اکاذیب ستمی و فارسیستی خودت این است که از امیل کردن لهو و لعب خود نتیجه گرفته یی که جناب جلیل زاد در اتهام خود مبنی بر اینکه اقوام سرحد «مزدور بیگانه» اند، حق به جانب میباشد!!!!!!!!!!!!!

من باور دارم که جناب جلیل زاد، یک پشتون حلالی و اصیل است و آنچه وی نوشته یک کوتاهی ذهنی و یک اشتباه قلمی است، به احتمال قوی هدف وی موجودیت یک عده عناصر و یا هم محتملاً گروه های مزدور در بعضی اقوام سرحدی است و نه تمام اقوام.

اقوام پشتون درطول تاریخ نجابت، شرافت، وطن دوستی، مبارزه در راه صیانت خاک و حفظ هویت ملی خود را ثابت ساخته اند که ضرورت به تفصیل ندارد، مرحوم استاد کهزاد در یک بیانیۀ تاریخی خود درپوهنتون تهران، از نجابت و شرافت پشتون های سرحدی توضیحاتی جالبی دارد.

این بیانیه سی سال قبل توسط مرحوم نبی کهزاد بدسترس من قرار گرفت.

در نتیجه به صراحت ابلاغ میکنم که همچو توجیه و همچو تلقی و ادعا که اقوام پشتون سرحدی، مزدوران بیگانه گان و دیگرانند، مشرب و مذهب و کیش و آئین و خصلت رذیلانه و فطرت پست عناصر متعصب و بد بین پشتون ها و فرهنگ پشتونولی و زبان ملتی پشتو و نماینگر فرهنگ منحط و منحرف عناصر و گروه های ستمی و فارسیست یعنی قلاده به گردن ایران اند، کسان و گروه های که در تذلیل تاریخ ملی و اصالت هویت افغانی، وظیفه گماشته شدگان مزدورو شرف باخته را ایفاء میکنند و همین ذوات پست و فاقد شعور و احساس ملی اند که منکر  تاراج فرهنگی ایران بوده و وظیفۀ ایجنت ترویج اصطلاحات ایرانی و تبلیغ رجحان نام «خراسان» برنام مقدس افغانستان و نام ایرانی «دانشگاه» برنام مبارک پوهنتون را به دوش دارند.

خاتمۀ مناطقه با شبح  

قانون فدرالی سگ های قلاده به گردن ایران