ښځه — ستا انعکاس

ډېری وختونه نارینه یو ساده خو ژور حقیقت ته نه متوجه کېږي:
ښځه، که مینه وکړي — نو له ټولې مینې سره یې کوي.
او که زخم وويني — نو غچ یې هم له ژورې خواږه سره وي.
د ښځې فطرت د انعکاس په څېر دی؛
لکه یو احساسي هنداره چې ته پکې ځان وینې.
هغې ته ستا خبرې، کړنې، او نیتونه یوازې په لفظي بڼه نه ښکاري،
بلکې هغه دا هر څه د زړه له لارې حسوي — د انرژۍ، شهود، او خاموشو پیغامونو له مخې.
که دې مینه ورکړه — مینه به درکړي.
که دې عزت ورکړ — عزت به درکړي.
او که دې چل ول، بې اعتنایي یا بې وفایي وکړه — نو هماغه به درواوړي،
خو په داسې بڼه چې ښايي د تل لپاره ستا له لاسه لاړه وي.
ښځه نه له طبیعته انتقام اخلي،
نه ترخه زړه لري،
بلکې هغه هنداره ده —
او ته پکې هماغه څېره وینې چې هغې ته دې وړاندې کړې ده.
ایا باغ ته میلان لرې؟ نو اوبه ورکړه، پاملرنه وکړه.
مینه غواړې؟ نو مینه ورکړه.
وفاداري غواړې؟ نو خپله د باور وړ اوسه.
که ستا تر څنګ یوه ارامه، مهربانه، وفاداره او د سکون ډکه ښځه ده — دا د بخت خبره نه ده.
دا ستا د چلند، کردار، او هڅو ښکاره پایله ده.
او که ژوند دې له یخنې، فاصلې او چوپتیا ډک دی — دا هم اتفاق نه دی.
ته هماغه کرلې، او اوس یې حاصلات ټولوې.
خپله ښځه وګوره — او ځان پکې وپېژنه.
ځکه ښځه ستا هنداره ده.