د ملي شتمنۍ د زمکو د وېش مدیریت او تنظیم طرحه

“د ملي شتمنۍ د زمکو د وېش مدیریت او تنظیم طرحه:…..!!!👈

خاوره چې ژوند ته بوی ورکوي

✍ یوه ادبي نثري لیکنه د دښتو د وېش د ستراتیژۍ لپاره

هغه ملتونه چې خپله خاوره نه پېژني، د تاریخ له حافظې ورکېږي. او هغه دولتونه چې خپل ملت ته د خاورو حق نه ورکوي، د زړونو له تختونو لوېږي. دلته موږ یو وطن لرو، چې غرونه یې لوړې دي، دښتې یې پراخې دي، خو زوی یې د بل وطن په کوڅوکې مزدورۍ کوي .
موږ شنه کلي نه لرو، بلکې شنې ارادې لرو. زموږ ولس د فصلونو تمه نه لري، بلکې د زراعت هیله لري. خو تمه او هیله کله زېږېږي؟ هغه مهال چې زوی ته د پلار د ځمکې یوه ټوټه ورکړل شي؛ هغه مهال چې د ملت د شونډو له وچوالي، د وطن د خاورې رطوبت وڅاڅي.

نو ځکه، نن وخت دی چې امارت، دا مقدس نظام، یو نوی باب پرانیزي؛ داسې باب چې سر یې “ځمکه” وي، منځ یې “وطن”، او پای یې “خپلواکي”.

🌿 پېل باید له دښته وشي

دښتې د وطن د زړه زخمونه دي. دا شاړې، وږې، خاموشې، او ګردچورلې دښتې، له موږ نه غاړه خلاصونه غواړي. دوی غواړي بیا ژوندی شي، بیا زرغون شي، بیا غېږ ورکړي هغه زامن ته چې همدا خاوره یې د وجود اراده ده.

ولې دا دښته باید د اشرافو تر غاړې پاتې شي؟
ولې د یو بزګر اولاد، د خپل پلار د شنه خوب تعبیر، د ښار په کوڅو کې خوار وي؟
ولې دولت د بیت المال د شتو د عادلانه وېش تر نوم لاندې، د خلکو حق نه ورکړي؟

نن چې ولس د ځمکې غوښتنه کوي، دا د باغ غوښتنه نه ده، دا د عزت غوښتنه ده. دا د وجود د کرارېدو غوښتنه ده.

🏡 “هر کور ته یوه ټوټه وطن”

دا شعار نه دی، دا مو د سر تمه ده. دا د امت د بیا احیا پیل دی. که موږ هر کور ته لس جریبه دشته ورکړو، موږ فقط ځمکه نه ورکوو، موږ آینده ورکوو. موږ اعتماد ورکوو. موږ له خلکو سره د الله د امانت یوه برخه بېرته شریکوو.

نو راځئ، دا شعار له کاغذ نه د عمل پر کرونده وکرو. راځئ چې:
• خلک له دښتې سره وپیلوو؛
• له هرې ټوټې ځمکې سره، یو ژوندی امید وتړو؛
• او له هر حاصل سره، الله ته شکر وباسو.

🌾 مالیه نه، عشر دې وي

موږ د غرب د کافر مالیاتي سیسټم نه غواړو. موږ د شرعي عشر پر بنسټ، یوه الهی نظام غواړو؛ داسې نظام چې پکې نه زور وي، نه رشوت، نه اختلاس، نه داوطلبي.
که بزګر حاصل واخلي، عشر دې ورکړي؛
که حاصل و نه شي، سپینه فورمه دې ډکه شي؛
دا عدالت دی، دا امارت دی.

🛠 د دولت رول: ملګرتیا، نه سرداري

دولت باید د ولس مشر نه، بلکې خادم وي. دولت باید بزګر ته تخم ورکړي، اوبه ورکړي، علم ورکړي، خو ځمکه نه اخیستې، نه غصب کړې. دولت باید مرسته وکړي، نوځکه دا خاوره د الله ده، او موږ ټول د هغه بندګان یو.

🌱 د پایلو ژمنه: شین وطن، غني ملت
• د کرونده‌ګرو اقتصاد به ودې ومومي؛
• امارت بیت المال به مشروع عواید ترلاسه کوي؛
• کډوال به خپل ټاټوبي ته راستنېږي؛
• او د افغانستان له هر بایره یوه شنه کرونده وټوکېږي.

دا ښه وخت دی چې ستاسوتر سیورې لاندې، ملت ته د ځمکې سیوری ورکړئ. دا مو فرصت دی چې تاریخ ووايي:
“یو نظام راغی، د الله په نوم، د خاورو وارثانو ته یې د وطن خاوره دا یوه ډېره غوره او ملي‌ طرحه ده چې د هېواد د پراختیا، د خلکو د ځمکني مالکیت د پراخېدو، د کليوالو د فقر د له‌منځه‌ وړلو، او د کرنیز اقتصاد د پیاوړتیا سبب کېدای شي. زه به درته یوه مفصله او عملې “د دښتو د وېش ملي ستراتیژي” چمتو کړم، چې امارت پرې عمل وکړای شي.

📘 د دښتو د وېش ملي ستراتیژي

نوم:
“هر کور ته یوه ټوټه وطن” – د دښتو د عادلانه وېش، احیا، او مالیاتي سیستم د پیاوړتیا ملي طرحه
🎯 موخې (اهداف):
1. د بې‌ځمکو کورنیو د ژوند شرایط ښه کول.
2. د دولت د عوایدو پراخوالی له مشروعو سرچینو (عشر یا مالیه).
3. د کډوالو، مهاجرینو او مجاهدینو د بیا مېشتېدو زمینه برابرول.
4. د کرنې پراختیا او د خوراکي توکو ځان‌بساینه.
5. د خلکو او دولت ترمنځ اړیکو ته عملي بڼه ورکول.
6. د دښتو څخه د اغېزناک اقتصادي استفاده.

🗺 اجرايي مراحل:

۱. سروې او تثبیت
• د هر ولایت، ولسوالۍ او ساحې له مخې د بایر (شاړه) دښتو عمومي سروې.
• د دولتي او ملکیتي حدودو تثبیت د شفاف سیستم له لارې.
• د ټولو غاړو په ګډون یو “ولايتي دښتو کمېسیون” جوړول.

۲. اصولي وېش
• هرې مستحقې کورنۍ ته ۱۰ جریبه (۵ هکټاره) د کرنې وړ ځمکه د لاندې شرایطو پر بنسټ ورکول:
• د کورنۍ غړی باید افغان تابع وي.
• کرنه، مالداري یا د ځمکې احیا ته لیوالتیا ولري.
• د بیا پلور اجازه نه لري (فقط کار او استفاده).

۳. د احیايي تعهد
• د ځمکې اخستونکي سره یو لیکلي تعهد اخیستل:
• د ۳ کلونو دننه به ځمکه فعاله کوي.
• د اوبو، کرنې، یا مالدارۍ لپاره به زمینه برابروي.
• که نه، دولت یې حق لري بېرته واخلي.

۴. د عشر/مالیې نظام
• د ځمکې پر عایداتو:
• که فصل یې حاصل ورکړ، له عاید نه به ۱۰٪ عشر یا ټاکلې مالیه ورکوي.
• که کښت نه وي شوی، معاف وي یا سپینه فورمه ډکيږي.

۵. د مرستې نظام
• دولت له لاندې لارو مرسته کوي:
• د کرنیزو تخمونو وېش.
• د اوبو د سرچینو (برمې، نهرونه) جوړول.
• د کرنیزو وسایلو قرضې یا کرایه ورکول.
• فني روزنه (زراعتي ټرېننګ).

🛠 تشکیلاتي جوړښت:

الف) مرکزي اداره
• د “د دښتو د وېش عالي کمیسیون” تر مشري لاندې، چې مشري یې د رئیس الوزرا مرستیال کوي.

ب) ولايتي کمېسیونونه
• د والی، د کرنې رئیس، د احصائیې مدیر، د علماوو استازی، او د خلکو منتخب نماینده پکې ګډون ولري.

ج) څارنه او شفافیت
• د څار کمیټه جوړیږي، له اسلامي، عدلي او تخنیکي کسانو سره.
• هره پروسه د اسنادو له لارې ثبتېږي، عامه شفافه اعلانېږي.

⚖ د اسلامي اصولو مطابق:
• ځمکه دولت ته ده، خو امت ته یې د احیا او استفاده حق ورکړل شوی.
• عشر د شریعت مطابق اخېستل کېږي، نه غصب، نه سود، نه زور.
• بیت المال ته عواید له خلکو سره بیرته مصرفېږي.

📊 تمه شوې پایلې:

فایده

تشریح

د فقر کمښت

خلک خپله ځمکه لري، حلال عاید لري.

عایدات دولت
له هر جریبه ځمکې څخه مشروع عشر یا مالیه.

کډوال راستنول
د مهاجرو لپاره د بیا میشتېدو زمینه.

د کرنې پراخوالی
د هېواد د خوراکي توکو خپلواکي.

د پیل وړاندیز شویو ولایتونو لست:مثلاً
1. هلمند (کندهاربولدک – شاړې ځمکې)
2. فراه (اناردره – اوبه هم لري)
3. زابل (شاه جوې او کلات شاړې ځمکې)
4. بلخ (نهر شاهی شاړې ځمکې)
5. ننګرهار (شینوارو شاړې سیمه)
غزنی اوبند هلمند اونور…….

یادونه:

د خلکو ملاتړ، د علماوو برکت، او د ځوانانو فزیکي برخه‌ اخیستنه دا ستراتیژي کامیابوي. له بهرنیو قرضو پرته، خالص اسلامي، ملي، او کليوالي طرحه:

دسند په توګه لاندي څه هم لرو “
↪
دښتو د وېش او احیا ملي پالیسي” سند👈

امارت هر کور ته یوه ټوټه زمکه د دښتو د وېش او احیا ملي پالیسي

لومړی فصل: عمومي مقررات

۱. موخه:
د دې پالیسي موخه دا ده چې د بې‌ځمکو افغانانو ژوند ښه شي، د هېواد کرنیز اقتصاد وده وکړي، او د امارت مشروع عواید له ځمکې اخیستل شي.

۲. د ځمکې ملکیت:
ټول شاړې، بایرې، او غیر فعاله دښتې چې د دولت ملکیت وي، ددې پالیسي له مخې د خلکو ترمنځ د عادلانه وېش لپاره ځانګړې کېږي.

دویم فصل: د ځمکې د وېش معیارونه

۳. د وېش شرایط:
• هرې کورنۍ ته د کرنې وړ ۱۰ جریبه ځمکه (۵ هکټاره) ورکول کېږي.
• د ځمکې اخیستونکی باید د کرنې یا مالدارۍ وړتیا ولري.
• د ځمکې بیا پلور یا انتقال پرته له دولتي اجازې منع دی.

۴. د احیا تعهد:
د ځمکې اخیستونکی مکلف دی چې د درې کلونو دننه خپله ځمکه فعاله کړي، که نه دولت حق لري ځمکه بېرته واخلي.

درېیم فصل: د عشر او مالیې نظام

۵. د عواید اخېستل:
• که ځمکه حاصل ورکړي، مالک مکلف دی چې د حاصل ۱۰٪ عشر یا مالیه وخت په وخت ورکړي.
• د حاصل نه ورکولو یا د کرنې معافیت په صورت کې به معافیت ورکړل شي.

۶. د مالیې راټولونه:
• عادلانه، شفاف او د کليوالو شوراګانو په مرسته ترسره کېږي.

څلورم فصل: د مرستې او ملاتړ سیستم

۷. د دولت مرستې:
• تخمونه، کرنیزې وسایل، فني روزنه او د اوبو منابعو جوړول.
• د قرضو او لګښتونو کمول.

پنځم فصل: تشکیلاتي جوړښت

۸. د پالیسي تطبیق اداره:
• مرکزي کمیسیون د امارت په چوکاټ کې د څار، وېش، او مرسته کولو لپاره جوړیږي.
• ولایتي او ولسوالۍ کچې شوراګانې د تطبیق مسوولیت لري.

شپږم فصل: څارنه، شفافیت او قانونیت

۹. څارنه:
• ټول بهیر به د اسلامي شریعت او ملي قوانینو سره سم وي.
• د بې‌عدالتي، فساد او ناوړه استفادې مخنیوی کېږي.

درنښت ……. یارب 🤲🏻

https://dawatmedia24.com/?p=175457