مدیران ناکارا و ناسپاس سربازان نفوذی‌های نقاب پوش دلیل درجه یک ناامنی اند

براساس یافته‌ها؛ این نیروهای اردوی ملی بر بنیاد تصمیم شورای نظامی کندز از محل بیرون شدند، ولی هیچ نیروی برای نگهداشت سیزده قریه تصفیه شده از وجود طالبان به محل فرستاد نشد.

نمونه‌های بارز ضعف در مدیریت جنگ و نگهداشت ساحات تصفیه شده از وجود طالبان در ولایات جنگ‌زده به وضاحت به چشم می‌خورد. کندز یکی از این‌هاست که خون سرباز مجروح و شهید در آن دست گم گرفته می‌شود.

در آخرین مورد زمانی که نیروهای کوماندو‌ها پس از تصفیه قریه‌های مربوط به ساحات اورتبلاقی‌ها، حضرت سلطان، عرب ‌ها، چبرمه و ایشان‌ها در حومه کندز براساس فیصله شورای نظامی مناطق تصفیه شده را ترک کردند، طالبان دوباره به پناهگاه‌ها و مناطقی برگشتند که تا چند مدت پیش از همانجا شهر را مورد حمله قرار داده و برنامه‌های شوم دیگر شان را طرح می‌کردند.

دلیل تصرف دوباره این مناطق از سوی طالبان؛ نفرستادن سربازان اضافی از سوی شورای نظامی ولایت؛ به محلات تصفیه شده خوانده شده است.
امرالدین ولی رئیس شورای ولایتی کندز این رویداد را تاکید می‌کند. او می‌گوید: «مقامات و حکومت محلی تمام قربانی‌ نیروهای امنیتی را که در تصفیه منطقه از وجود مخالفان متقبل شده بودند را، در یک شب هدر دادند. عملیات نیروهای کوماندو هزینه زیادی برمی‌دارد، اما با وجود اجرا؛ قریه‌های تصفیه شده بدست طالبان افتید».

براساس اصول؛ نیروهای کوماندو و یا هم قطعات خاص دیگر مسوولیت تصفیه مناطق ناامن از وجود طالبان را داشته و سپس مسوولیت‌های بعدی چون حفاظت و تامین امنیت را قطعات دیگر اردوی ملی و پولیس ملی و محلی بدوش می‌گیرند.
اما عبدالحمید حمیدی قوماندان امنیه کندز در مصاحبه‌ای با سرخط؛ خروج نیروهای امنیتی از سیزده قریه را ضعف این نیروها تلقی نمی‌کند.
قوماندان امنیه کندز می‌گوید: «ما حتی ساحات جنگل‌زار و پر از خطر از ناحیه ماین‌های فرش شده را از وجود مخالفان پاک سازی کردیم و عملیات به گونه‌ای موفقانه خاتمه یافت».

اما قرار گزارش‌ها؛ این عملیات باوجود هزینه سنگین و قربانی نیروهای کوماندو؛ نمایشی بود و دستاورد موقتی داشت.
این مساله از دیری بدینسو انتقادات بر نحوه‌ای مدیریت جنگ و تامین امنیت را بر مدیران آن به میان آورده است. صفی الله امیری عضو شورای ولایتی کندز؛ خروج کوماندو و سپردن سیزده قریه در حومه شهر کندز به طالبان را؛ پرسش برانگیز می‌داند.

او می‌گوید: «این نخستین بار نیست، بلکه در گذشته‌ها نیز بارها تکرار شده است. سپردن این قریه‌ها به طالبان ما را نیز متحیر ساخته است. ما نمی‌دانیم ریشه مشکل در کجاست».
دامنه‌های جنگ در کندز به چهار کیلومتری مقام ولایت کندز رسیده است. تصرف قریه‌ها در حومه مرکز این ولایت؛ برای تامین امنیت و گسترش سلطه دولت حایز اهمیت است، اما تا حال به آن توجهی نشده است.

پیش از این نیز قریه‌های ناامن ولسوالی‌های چهار بولک و چمتال ولایت بلخ، اندکی پس از اجرای عملیات نیروهای امنیتی و دفاعی افغان بدست طالبان افتیده بود.

روزنامه سرخط