!يو روحي نوستالژيا
څومره ګرمه څومره وچه.
د بکوا تر دوړو خړه.
د ځوانی شېبه شېبه ده.
خوب يې برېښوي شعورته.
روح يې څکه نيمه وکړي.
یوبرغکه ځي چټکه.
(ځای يې وي جولايې نه وي).
زما د زړه پردړې ځمکه.
لکه ډوبه چې څپه سي.
لکه جګه چې جوپه سي.
خاطره راځي…