رحیم خان

د مولانا چراغ حسن حسرت او منټو تر منځ به هر کله د رقابت اور بل وو، مولانا هر ماښام خپل خیرن بدن ته د میو غسل ورکوئ او بیا به تر سحار پوري په قحبه خانه کي د یو چا په توره یا سپینه غېږ کي پروت وو. ، مولانا یو نابغه، هوښیار او خپل د وخت…

کلتورونه د اوبو پشان روان او بهاند وي او کېدای نه سي چې جامد یا ساکت دي پاته سي او که چيري جامد یا ساکت پاته هم سي نو خپل ارزښت به حتمن په ډېر سرعت وبایلي. انسان د تغیر بچی دی،نوي روابط جوړوي،زاړه فکرونه ړنګوي او نوي څه زده کوي۔۔۔۔ د…