Browsing Tag

سعود بنګښ

غزل

ـــــــــــــــــــــــــــــ ژوند نه دې تر گـور ټوپک اخېستی دی نس کې دې د مـور ټوپـک اخېستی دی بیا دې خپلـې بـورې پښتونخــوا پسـې بیـا دې د لاهــور ټـوپڪ اخېستــی دی ځڪه بـریــــا نــه مــوم مـــاتېــــــږمـه ما پسې خپل ورور…

اې پښتنو! نور څه پاتې دي؟

اې پـښـتـنـو! دې حقیقت نـــــه بـغېر هېڅ نه لرو د ګران منظـور*رنګ قیادت نـه بغېر هېڅ نه لرو اې پښتنو! پخپله سوچ وکړئ، نور څه پاتې دي؟ اې پښتنو! د بـغـاوت نــــــه بغېر هېڅ نــــــه لرو اې زمـــــا لـــروبـــــر افغانه! دا…

بچي

شـول پـه نفاق چې د زمــریو* بچي کوي پـــرې راج د تــورو سپیو بچي پــــــه اصفهان او هند يې راج کولو چې پښتانـــــــــه وو، د سړیـو بچي چا تــه غوپې اوس ورکولی نـه شي دلته غـــوپې خــــوري د هیلیو بچي هېواده! ولې دې ودان…

خدایه! ختم کړه نور جنګ افغانستان کې

خدایه! ختم کړه نور جنګ افغانستان کې امن جـوړ کړه پـه هـر رنګ افغانستان کې خـدایـه! نــورې د ټـوپکو خـولې کږې کړه تــه پــر وار د، نی و چنګ افغانستان کې چـې بـربنډه ک و ن ه تښتي پــه تورخم خدایه! پاتې کړه تـرې لنګ افغانستان کې…

غزل

څــومــره بهترين او لاجــواب زما ملګري دي هر ماښام یو څو پېګه شراب زما ملګري دي ما رنګ ګناهګار په لوري، نن سبا هېڅ نه راځي شاید چې ډک شوي له ثواب زما ملګري دي تــا غوندې ګلابه! ډېر ښایسته زما ملګري دي تـا غـونـدې انګوره! ډېر خراب…