هتکړۍ به دي تل نه وي
ستا په لاس هتکړۍ وینم بې وسۍ ته مي ژړېږم
د بې ننګه پښتون مشره له خپل نوم څخه شرمېږم
دا په مرګ ویده اولس دی زه به څوک له خوبه ویښ کړم
نه مي ږغ له ستوني وزي نه د چا غوږ ته رسېږم
شپه تیاره لاره اوږده ده ږغ مي نه رسیږي چاته
بس د اوښکو په…