امیرجان وحید احمدزی

تېره شنبې سهار ځلا د دریم پوړ له کړکۍ څخه لاندې په سېمنټي مزایکو ور ولوېده، مګر لکه پرښتو چې په غېږ کې ور اخیستې وي، ځکه نه یې  هډ مات، نه وینې او نه هم کومه بله جدي ستونزه، خو تر ما او مور یې په اېمل او ښکلا ځکه زیات مرګ تېر کړ چې هغوی…

امیرجان وحید احمدزی څرخکې پر ویړه دښته کرار کرار ناستې ته ځان جوړاوه، ما ویل، د استسقا لمانځه ته خو نه یوو راغلي دلته څه کوو؟ د څنګ ملګري او همکار مې له هندارې دباندې وکتل ، د لمر سهارینو وړانګو یې سترګې وبرېښولې، مسکۍ شو ویل خو همدا ښرنه…