ریاض بهشت

نشته وې، پهٔ ما کوم قیامت نهٔ تېریده؟ ژوند ولاړ وو، هیڅ پهٔ یو صورت نهٔ تېریده تا سره چې وم، هغه شیبې به وې رنګینې بیا مې چرته هغسې ساعت نهٔ تېریده ارزي چې یې تیر شې لهٔ یارۍ، د هغو خلکو څوک چې لهٔ ارزښت او…

چې سلامت له بيوسۍ نه په امان نشي غم به يې غم نشي آرمان به يې آرمان نشي ايره ايره دې کړو نظر دې ترينه واړوه لکه رانجه غوندې په سترګو کې دې وران نشي په دې عذاب دې مسلط نشي امان دې وي! په دوو راهۍ کې دې هيڅوک له چا روان نشي…

تت رنګ مې پهٔ مخ کې را برسېره شي زما ساه ستا لهٔ راتللو سره ډېره شي زما بیا به قافِلو کې هم تنها ځان حِسوې! یو ځل، تنهایي کهٔ پهٔ تا تېره شي زما ځان پهٔ تور ځنګل کې د ډاډ وړ محسوسوم اوس لهٔ انسانانو څخه وېره شي زما…

پام خو دې شته، چې دې لالی پهٔ کوم سِتم روان دی تهٔ یې پهٔ زړهٔ یې، زړهٔ نا زړهٔ وهي قدم روان دی دا دی، نړېږم ستا د مینې لهٔ خاطره هم او راپسې ازار، د خپلې ځوانۍ هم روان دی خدایه مثال دې د یووالي راته ښهٔ څرګند شو یوې سجدې ته…

ګومان دې راغی! چې پهٔ سپین سبا دې ولیدله ښه شوه زما د پرهرو رڼا دې ولیدله څنګه مې خپله کړې پهٔ ډېرو دعاګانو باندې! څنګه یې را کړلې د خدای رضا دې ولیدله سره لهٔ ما مې تهٔ پهٔ هیچا باندې نهٔ لوریدې! دا د ریښتیني عشق د حد سزا…