نتایج و گزارش مطبوعاتی سفر هیئتی از افغان های مقیم خارج به افغانستان

۲۹ اپریل ۲۰۲۴

 با توجه به خواسته های مکرر اعضای کمپاین ملی آموزش دختران و بسیاری از هموطنان عزیز، مسئولین و نمایندگان تعدادی از انجمن ها و نهادهای افغانی از کشورهای مختلف اروپایی تصمیم گرفتند تا خواسته ها، نگرانی ها و پيشنهادات هموطنان خود و به ویژه افغان های مقیم خارج از کشور را به گوش مقامات امارت اسلامی برسانند. به همین منظور یک هیئت دوازده نفره از بریتانیا، آلمان، اتریش، سویدن و بلژیک شامل دو زن به تاریخ 14 اپریل وارد کابل شد.

 ابتدا باید يادآوری کنیم که مسئولان امارت اسلامی به گرمی از این هیئت استقبال کردند و زمینه را برای دیدار با تعدادی از مقامات مهم امارت اسلامی فراهم کردند، که از این بابت صمیمانه تشکر می کنیم. این هیئت در جریان سفر دوازده روزه خود با معاونین محترم سیاسی و اداری رئيس الوزرأ، وزرای محترم امور خارجه، امور داخله، دفاع، معارف، امر بالمعروف و نهی عن المنکر، حج و اوقاف، معادن و پترولیم، و اقتصاد؛  همچنین با معيينان محترم وزارت های امور داخله، اقتصاد و تجارت؛ روسای اداره ملی امتحانات، اکادمی علوم و کمیته ملی المپیک؛ با مقامات نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، مسئولین اتاق های تجارت و سرمایه گذاران ملی و شماری از شخصیت های مهم ملی، اجتماعی و بزرگان قومی دیدار کرد.

 خوشبختانه همه مقامات و بزرگان احترام زیادی به هیئت گذاشتند و با حوصله و جبین باز به سخنان، انتقادات و پیشنهادات ما گوش فرا دادند و نظریات و معلومات خود را با ما در میان گذاشتند.

 نکات اساسی گفتگوها، خواسته ها و پیشنهادات ما به شرح زیر بود:

 ما از تحکيم امنيت سرتاسری در افغانستان ، نجات کشور از چنگال زورمندان و مافیا، کاهش چشمگیر فساد اداری، جلوگيری از کشت، قاچاق و مصرف مواد مخدر و درمان معتادین، ثبات پولی، و آغاز پروژه های اساسی از درک عوايد داخلی استقبال می کنیم و آنها را شایسته قدردانی می دانیم.

 مسلم است که با توجه به جنگ های 45 ساله، هنوز مشکلات و چالش های بزرگی در پیش است.  برای اینکه فرصت های صلح، ثبات و توسعه در افغانستان دوباره از دست نرود، رهبری امارت اسلامی باید به نکات زیر توجه جدی داشته باشد:

۱- فاصله موجود بین نظام و مردم  باید برطرف شود و گام های اساسی برای استقرار يک نظام قابل قبول برای همه، برداشته شود. همه مردم افغانستان چه از هر قوم، سمت و قشر باشند باید خود را در نظام ببینند و احساس مالکیت کنند.

۲ – تجربه افراد و گروه هایی که در سه دهه اخیر به نام جهاد و مقاومت سعی در انحصار قدرت و همه امتیازات داشتند، نباید تکرار شوداساساً این ملت افغانستان بود که در یک قرن گذشته تهاجمات سه ابرقدرت جهان را با شجاعت و فداکاری های فراوان شکست داد. به باور ما همه ملت مجاهد هست و مجاهدین فرزندان ملت هستند. این ملت دیگر نباید به نام مجاهد و غیر مجاهد تقسیم شود.

 ۳ – در ۴۵ سال گذشته طی تهاجمات متواتر نظامی، استخباراتی، ایديالوژیک و فرهنگی تلاش شد تا در میان مردم افغانستان به نام های مختلف اختلاف و تفرقه ایجاد شود. برای دستیابی به صلح و ثبات پایدار، نیاز به آشتی مردمی، مصالحه ملی و پيگيری روند ملت سازی است. برای ایجاد وحدت، همبستگی، اعتماد و به دست آوردن دلها باید گفتمان را در سطح ملی آغاز کرد. در جنگ‌های گذشته، همه ملت‌ به شیوه‌های مختلف و از طرف‌های مختلف آسيب ديده اند و زمان آن فرا رسیده است که بجای يک گروه همه مردم یکدیگر را ببخشند.

 ۴ –  برای استقرار یک نظام باثبات و مورد قبول همه، نیاز به حل مسئله حکومت سرپرست است، باید روی میکانیزم و راه های  مشروعیت نظام کار شود و زمینه تمثیل اراده ملی فراهم شود. در اين بخش می توان از یک لویه جرگه  واقعی و یا ساير مراجع و مکانیزم های مشابه استمداد جست. علاوه بر این، خلای قوانین باید رفع شود، قانون اساسی و سایر قوانین باید وضع و تصویب شود، و همچنان به کادرهای مسلکی فرصت داده شود تا در نظام آینده مصدر خدمت شوند.

۵ – باید روی عوامل مهاجرت تمرکز بیشتری شود و محیط و شرایطی در کشور فراهم شود تا همه از نظر روانی، اقتصادی و جسمی احساس امنیت کنند و نه تنها کسی به فکر خروج از کشور نباشد، بلکه هموطنان سرگردان ما در کشورهای همسایه و منطقه نيز به کشور برگردند.

۶ – باید از ظرفیت های علمی، تخصصی و اقتصادی مهاجرین افغان بخصوص در کشورهای غربی برای آبادانی و توسعه کشور استفاده کرد و روی سازوکار ویژه برای ايجاد روابط با دیاسپورای افغانی کار شود.

۷ –  مهمترین نکته گفتگوی ما بازگشایی مکاتب دختران بود. به باور ما ممنوعیت تعلیم دختران عامل اصلی نارضایتی گسترده مردم، رویارویی با جامعه بین المللی، مهاجرت های گسترده و سایر مشکلات بزرگ سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است و حتی ممکن است چانس طلایی صلح، ثبات و استقلال کشور را از بین ببرد. ما روی این نکته تاکید کردیم، که اگر نسل‌های آینده افغان‌ها در غرب هویت، فرهنگ و ایمان خود را از دست میدهند، مسئولیت آن بر عهده رهبران گذشته و حکومت کنونی خواهد بود. ما معتقدیم که بسته کردن مکاتب به دلیل مشکلات محیطی یا نصاب درسی قابل قبول نیست و اگر مشکل جدی در هر زمینه ای وجود دارد، باید حقایق را با ملت در میان گذاشت و از آن کمک گرفت. ما تقاضا کرديم که نه تنها مکاتب دخترانه فوراً باز شوند، بلکه به مناطقی جنگ زده و عقب مانده ای که ۴۵ سال گذشته از تعلیم محروم بودند، توجه  جدی صورت گیرد و مکاتب دخترانه و پسرانه ساخته شود.

علاوه بر مسائل فوق، در مورد موضوعات تقاعد، استخدام کادرهای جوان و مسلکی، بجای خيرات دادن ایجاد زمینه کار برای زنان و گماشتن دوباره آنها در مشاغل قبلی، جذب کادرهای نظامی سابق و به ویژه تشویق بازگشت آنها از کشورهای همسایه و بعضی موارد مهم دیگر بحث صورت گرفت.

در مجموع مقامات امارت اسلامی با دقت بسیار به صحبت های ما گوش دادند و در اکثر موارد نه تنها با ما موافق بودند، بلکه به ما اطمینان دادند که اقداماتی انجام شده و اقدامات بیشتری انجام خواهد شد. مقامات نظریات خود را در خصوص حل مشکلات به اشتراک گذاشتند و همچنین معلومات و آماری از پيشرفت های حاصل شده در دونیم سال گذشته ارائه کردند.

اگرچه در این سفر نتوانستیم مژده بازگشایی مکاتب دختران را به  ملت خود به ارمغان بیاوريم، اما مقامات قول جدی دادند که در آينده نزديک راه حلی برای این معضل دریافت خواهند کرد.

مقامات امارت اسلامی تاکید کردند که نه تنها ما به تلاش ها و سفرهای خود ادامه بدهیم، بلکه سایر هموطنان را نیز تشویق کنیم که به کشور بیایند و با آنها دیدار های داشته باشند.

از آنجایی که دریافت پاسخ و راه حل برای بسیاری از مشکلات تنها در یک سفر ناممکن است، جرگه ما تصمیم گرفت که این روند را ادامه داده و گسترش دهد و تا برآورده شدن مطالبات اساسی مردم به تلاش خود ادامه دهد.

 به باور ما گفتگو با هموطنان خود مان در کشورخود مان بدون کدام اجندا و فرمايش خارجی، بهترین راه برای حل مشکلات ملی است. امید است که هموطنان مقیم خارج ما با نظریات و پیشنهادات سازنده خود از این روند حمایت و همکاری کنند.

و ما توفیقی الا بالله علیه توکلت و الیه انیب