غزل
د قســـمت لــوبه ده، تاوان کېــږي
ازمايښت هر وختې په ځان کېږي
ستا د نشوو، په پيسو سوچ وکه لږ
پـه دې پيــسو زمــا پېــزوان کـېږي
هغوى چې هر ځاى زما سپکه کــوي
هغــــوى زما نږدې خپــــلوان کــېږي
مـــا بېــګا وژړل…
Recover your password.
A password will be e-mailed to you.