محمدنور شاهین

یوې مهربانې نجلۍ د يوه ښکلي او له ګلونو ډک بڼ تر څنګ ژوند تېراوه، چې د ګلونو د ملکې په نامه یادېده. کلونه کېدل، چې دې به هر سهار ګلونو ته سر ور ښکاره کاوه، د هغوی به یې پالنه کوله او خړوبول به یې. څه وخت وروسته په سختې ناروغۍ اخته شوه او…

اسمان خپل مخ په ګردونو پوښلی وه، سپینې ملغلرې د خدای (ج) امر ته په تمه وې، څنګ ته مې داسې ځوانان تېرېدل چې د هر یوه پر تن به رنګینې جامې وې. له اوږو نه مې بوجۍ را کښته کړه، خوله مې پرې خلاصه کړه، تر نیمایي مې زیات پلاستیکونه راټول کړي…