مصطفی پسرلی

په خوله دين دين کړي خو له دين نه هېڅ حيا نه کوي دا پردي پال زموږ له هويت سره وفا نه کوي پيغور، سيالي، خاوره، پښتو له سره نه پېژني جنګ کښې څربېږي ځکه سوله په رښتیا نه کوي د بل په خوله په خپل اولس باندې لمبې بلوي دوی د وطن په…

مصطفی پسرلی په خپله وينه يې ساتلی دی سنګر د وطن د مرګ او ژوند لوبه کې جوړ شي ترې سپر د وطن د تاريخ پاڼي به وي ښکلي د سرباز په کړنو وي تر آبده به سرباز د همت غر د وطن ته يې ساتونکی د دې خاورې او عزت د افغان ځکه دې ستايي هر جومات…

د حسن وږی يم، مړېږم کله له پستو شونډو دې بېلېږم کله ستا د کمڅو به تل ستائینه کومله دې ستائینې نه صبرېږم کله نادان زړګۍ مې ملامت څنګه کړم بې له تا بل ځنې ځارېږم کله ستوري، سپوږمۍ دې په رخسار کې وينم له رڼا پرته…

د درمان لورې ته ځمه ، ګيله نه کړم له جهانه درد مې نه پریږدي سکون ته ، لاره هم نده اسانه دغه نسل د افغان دی ، په بارودو نه ختميږي ډېر راغلي بيرته تللي د حالاتو شول ستومانه ځنځيرونه شرنګومه ، سر شیندمه نه ويريږم لوړ تاريخ لرم…