سیاف زاخیلوال

ګل محمد د لاسونو ګوتې یو بل کې سره ور وستې، څو غبرګ ټړکا یې ترې ووېستل، د نصوارو چونډۍ یې د ترکاري منځ بوټو کې ور وغورځوله. کبیر کاکا ته یې کړل: ـ لور ګانو او زامنو ته به دې د یو نخود په اندازه وخت نه ورکوې، چې بیا درته لوی سر دردی جوړېږي.…

هر چا د ادبیاتو پۀ هکله بېلا بېل تعریفونه کړي دي، چا ادب؛ تهذیب او بې عیبه کېدو ته ویلي، چا ویلي دا کلمه لومړیو کې محسوساتو کې کارېده او اوس معنویاتو ته را واوښته. هغې ونې ته مهذب یا ادب ویل کېده چې ښاځونه به یې پرې شول او منظمه به شوه.…

انسان خدای ( ج) عبث و بې ګټې نه دی پیدا کړی. دا نړۍ ازمایښتي نړۍده، لکه څنګه چې یو محصل د ازموینې په پارچه کې د خپلې وړتیا او کوښښ په اندازه له استاد نومرې اخلي؛ همداسې به خدای ورسره د ژوند، له نورو سره د تګلارې، سلوک، رفتار... او ایمان په…