پنجشیری خوب و پنجشیری بد

 پنجشیری خوب و پنجشیری بد

تحلیلی بر مضمون محترم محمد صالح گردش

شکی نیست که با موجودیت آزادی و انکشاف فضای مجازی و فعالیت جهانی انترنتی، آنچه به دید خوانندگان در سرتا سر گیتی قرار میگیرد، حتماً آموزنده و منطقی نمی باشد، ولی مسئولیتی که هر فرد فعال درصف نویسندگان دارد، با اظهار نظر های عقیدوی خویش اقلاً ذهن هموطنان و نسل های ما را به کجراهه نکشاند و بر روی حقایقی که ارزش تاریخی، ملی و آموزش صحیح برای نسل های افغان دارد، چنین پرده نیندازد.

به تاریخ دهم ماه می، مطلبی تحت عنوان »کدام پنجشیری خوب بود؟ به نظر من، دستگیر پنجشیری!« در وبسایت افغان جرمن آنلاین به نشر رسید که موجبات حیرت و تأسف فراوانی را در پی داشت. اولاً باید عرض نمود که وبسایت مذکور که عملاً در پالیسی نشراتی بر اصل کمیت استوار است، در انتشار چنین مطالبی تعجبی را بار نمی آورد. ثانیاً این نشریه با تجمع روز افزون از زیر دار گریختگان هر دو حزب دیموکراتیک خلق و دنباله روان آنان با تمام سوابق سیاه و ننگین شان، به تعداد قلم بدستان نشریۀ خود هرچه بیشتر می افزاید.

اینقلم با وجود عدم شناسایی به سوابق آقای »محمد صالح گردش«، همینکه عنوان مضمون مورد بحث را مشاهده نمودم، کنجکاوی زیادی در مطالعۀ آن بمن دست داد که اینک نکاتی را باهم مطالعه

می نماییم:

آقای گردش بعد از مقدمه ای در شناخت خانمی که گویا  دختر »دستگیر پنجشیری« یکی از خاین ترین و با سابقه ترین وابستگان کی جی بی و متنفذین حزب دیوکراتیک خلق باشد، تصمیم میگیرد که با وی خاک افغانستان را به مقصد پاکستان ترک نماید. تاریخ این ترک وطن سال 1372-73 ه ش مطابق به 1992-93 میلادی ، یعنی بعد از شکست خفت بار حذب نا دیموکراتیک خلق و اتحاد شوروی اشغالگر و البته آغاز جنگ های خونین تنظیم های قسی القلب جهادی بوده است. پس این خانواده ها که با وجود سهولت همیشگی ای که ترک وطن از راه پاکستان داشته است، تا آندم چون بر خلاف اکثریت ملت پراگنده و آوارۀ افغان در امن و امان قرار داشتند، با آغاز جنگ داخلی عزم ترک افغانستان عزیز را نمودند.

حال آقای گردش به سراغ خانم مذکور قبل از مسافرت به پاکستان، در شهر کابل به خانۀ »دستگیر پنجشیری« میرود و ازین جاست که قضاوت و تمجید این هموطن ما از یکی از خطرناک ترین، خاین ترین و فردی نهایت وجدان فروخته در خدمت کی جی بی و وابسته به  قوای اشغالگر شوروی در افغانستان، آغاز میگردد. پناه بر خدا!!

 قبل از آغاز تمجید غیر قابل باور » دستگیر پنجشیری«، در مضمون و قصۀ عروسی و مهمانی ها در مزار شریف، وی چنین تحریر میدارد…“بعد از آنسال با رویداد هفت ثور نظام و شالوده همه روابط اجتماعی فرو ریخت و هر کس به راه خود رفتند.” 

پس نویسندۀ ما متوجه مصیبت هفت ثور که شالودۀ نظام و روابط اجتماعی را منهدم میسازد گشته است، ولی هرکس به راه خود نرفت هموطن گرامی!! مگر جناب گردش از مصیبت خانمان سوزی که از 46 سال به اینطرف گریبان یک ملت مظلوم و بی دفاع و البته آواره را با ملیون ها کشته، زخمی و معیوب رها نمی نماید، از جایی یا کسی نشنیده است؟ هیهات!

مگر این اعضای هردو حزب دیموکراتیک خلق به شمول »دستگیر پنجشیری« ها و امثال و همگام وطنفروش شان نبوده است که با وابستگی به رژیم مخوف سوسیال امپریالیزم شوروی و دهه ها رهنمایی سفارت آنکشور در کابل، خاک مقدس افغانستان عزیز را دو دستی تقدیم آن ابر قدرت اشغالگر نمودند و با هجوم 120 هزار عسکر مجهز و مدرن ترین ماشین جنگی عصر، دردا که خاک پاک وطن ما را با تخریب و کشتار وسیع مورد تجاوز ددمنشانه قرار دادند؟!

اگر آقای گردش از  هلی کوپتر هایی که بم های خوشه یی به شکل اسباب بازی، در مزارع افغانستان و بر سر زنان و کودکان بیگناه میریختند، بیخبر هست، اقلاً با خبر باشد که که در مدت کمتر از دوسال، گذشته از بمباری های پراگنده که در اثر آن هزاران قریه از نقشۀ جغرافیای جهان ناپدید گردید، بیشتر از 5000  در شهر ها از اهل کسبه تا قشر تعلیم یافته و اعضای صد ها فامیل کشته و در قبر های دسته جمعی مدفون گردیدند. این جنایات و فجایع دهشتناک بشری مگر بر ملت افغان که آقای گردش و »دستگیر پنجشیری« جزئی از آن شمرده میشوند، واقع نگردیده است؟!

مگر این » دستگیر پنجشیری« نبود که با نزدیکی و اعتمادی که روس ها بر وی داشتند ناظر و شاهد قتل همتای خیانت پیشۀ دیگری به نام »حفیظ الله امین« در قصر چهل ستون گردید؟!

باری نویسندۀ ما آقای گردش به خانۀ یکی از خاین ترین  افغان وطن فروش در شهر کابل تشریف میبرد و میزبان»!« مهربان و شکسته نفس از وی با پطنوس چای پذیرایی می نماید و خانۀ وی بسیار ساده و بی پیرایه بوده و…. یا الله!

عجب که آقای گردش متوجه نگردیده که »دستگیر پنجشیری« که مانند همکیشان خویش غرب جهانخوار را نفرین میکرد، در نهایت ذلت و بیچارگی در امریکا و خیرات سوسیال آن پناه آورد!

بلی هموطن محترم، بعد از سقوط سلطنت، با موجودیت گروه های متعلق به غیر و همسایگان سخیف، افغانستان آزاد و غیر منسلک به تدریج در سراشیبی سقوط قرار گرفت که در دوره های مختلفه گروه هایی به قدرت رسیدند که نه ملی بودند و نه خدمتی به ملک و مردم آن صورت گرفت. ولی این دلیل نمیشود که چون منزل پنجشیری ساده بود و وی سرمایۀ ملی را مانند قدرت های بعدی تاراج ننموده بود، وی را با تمجید و تقدیر بستاییم. به گفتۀ حضرت حافظ:

تو غره بدان مشو که می می نخوری       صد کار کنی که می غلام است آنرا

به گمان اغلب که منظور شما از مقایسۀ »پنجشیری ها«، فرد دیگر یعنی »احمد شاه مسعود« خواهد بود. بلی این مرد چند چهره که با وابستگی به دستگاه های استخباراتی ممالک مختلفه، در پهلوی بیشمار جنایات بشری، همگامی با عساکر اشغالگر شوروی، قهرمان کشتار و قتل عام بیشتر از پنج هزار هموطنان مظلوم هزارۀ ما در »افشار« هم میباشد، دقیقاً خیانت پیشه و منافق بوده است، ولی نمیشود یک انسان قابل انتقاد و رو سیاه تاریخ را که »دستگیر پنجشیری« باشد به خیانت پیشۀ دیگری که خودش و فامیلش عمریست که به غارت سرمایه های ملی هم مبادرت ورزیده است، مورد ارزیابی  قرار دهیم. اما در زمینۀ »پنجشیری خوب و بد« باید به عرض رسانید که:

ولسوالی پنجشیر که گنجایش ولایت بودن را نداشت و با سیاست بازی ها چنین گردید، قسمتی از خاک پاک افغانستان است که  به جز از یک اقلیت استفاده جو و خلاف کار غیر ملی، دارای نفوس و مردمان شریف، زحمت کش و ذاتاً اکثراً مهربان هستند. چه نظر به قانون و چه از لحاظ متوطن بودن در سرزمین ما، افغان بوده و از حقوق و مزایای هر هموطن دیگری برخوردارند. در حقیقت نوشتن» کدام پنجشیری خوب بود«، یک روش توهین آمیز به باشندگان قسمتی از سرزمین ما تلقی میگردد که هیچ گناهی را در ساحۀ ملی و اجتماعی مرتکب نشده اند، بلکه یک اقلیت چپاولگر و گمراه که میتوانست مانند ربانی، دوستم، سیاف، حکمتیار و و و به هر گوشۀ دیگر وطن متعلق باشد، از قضا از سرزمین پنجشیر بوده است.

  16 می، 2024

www.dawatmedia24.com