عصمت عطا ملکزاده

زه غږ نکوم له ننګه زړه مې چوي غنمرنګه ته خوشبو د ځوانې پېغلې بې ارزښته کړې لونګه دا خبره له ما نه شي معلومېږي مې له رنګه مونږ د امن چيغې کړي مونږه ستړي یو له جنګه د فرعون لارویه پاچاهي دې شوله ړنګه نور…

په ما لالي کړی الزام شکر دی حسن دې څنګه شو لیلام شکر دی کور یې زمونږ د کور تر څنګه راغﺉ سره شریک مو شولو بام شکر دی د نفرتونو خپرولو والا حاصل به نکړې کوم انعام شکر دی په ما دې تور د محبت ولګي په تا دې…