غلام محمد کامه وال

ساقي له جام پسي بل جام اخلمه له ستړي ژونده انتقام اخلمه زه به نو ولي غزل نه ليکمه چی ستا له سترګونه الهام اخلمه دسپينې خولی زکات که راکړي اشنا په دوه لاسي به دي سلام اخلمه دهغې دوه سترګو ديدن له پاره دچم خبری…

دا خو ښه ده چې ورک نه شو زړه می تاسره مونده شو ماچی جوخت کړلو سينې ته هغه لاړ اوبه اوبه شو راته دومره سکنی شو چی دسترګو می رانجه شو اخر څه درباندي شوي لاړو بيا دچا په خوله شو چی غوری به يي کولی چيرته ورک دی هغه څه…

ښه دي ښه دي واړه ښه دي ستا په لاسو کې چې څه دي روژه ماتي سره خوند کا پاخه کړي مو سابه دي موږ له دويي سره سم نه يو موږه پلي دويي سپاره دي سم به نه شي سم به نه شي پښتانه واړه کاږه دي ويښ به نه شي ويښ به نه شي درانه…

لکه سيوری بدرګه راپسې ګرځي د غزل يوه سو ژه راپسې ګرځي زه تورن پر محبت يمه دښکلو پښتنو کړی جرګه راپسې ګرځي ا نعامونه يي په سر زما تړلي له پرون ټوله کامه راپسې ګرځي نه پوهيږم څه به وايي څه به کاندي يوه ښکلې دور دانه را پسې ګرځي…