عبدالودود همت عمرزوی

درختي مغزي ښوروي. د څڼو شنه تارونه لاندي لوېږي. د ځمکي مخ په دوړو ښه وموږي. بیايې په بل تاو کې څنډي ګردونه. ډبري وڅخوي له خپله ځایه. کله شرنګی سي سره وجنګېږي. یو د بل سر په دې ټکرکې مات کړي. غرونه د لویو لویو دښتو ترمنځ. د باد د…

روغ آواز، په ”ماته شپېلۍ“ کې څه غواړي”پسرلیه“ د ځوانی ځوانه غزل له ما نور مي لکه ماته شپېلۍ زړه کې نوا کښېنسته د انسان د دروني درد د فغان چیغه د خاموش دستور له شرمه د هنر کومي نرمي او مستوري وسيلې ته د خپل ځان د تراوش او تشولوپه پار…