محمد صدیق کاوون

شماله وایه هلته اوس هم باران کیږي که نه شینکي لغمان کې د نرگسو گلان کیږي که نه اوس هم ویاړلې برجورې کلا گانې شته دي اوس هم دېرو کې کشمالي او ریحان کیږي که نه اخند زاده کلا، زما د کوچنيوالي ځانگو اوس پکې هم د زخمي زړونو درمان کيږي که…

دا چې غیرت غيرت کوي، غيرت يې باد وړی دی د لنگوټي، جگې شملې شوکت يې باد وړی دی د زرو شـوق تـرېنـه جـذبـه د آزادۍ هـېره کړه د سرښنـدنې افغاني هـويـت يـې باد وړی دی چې يې د مور ټيکري ته چا کاږه کتلای نه شول د خــور حـيا او د…

که شپه تېره شوه، سهر شو ، بیا به گورو که مې لاس درباندې بر شو، بیا به گورو خیر دی ته خو دې اوس خپلې نخرې وکړه که زما وار برابر شو، بیا به گورو اوس د خپل بې ننگه ورور په تېغ زخمي یم که مې جوړ د زړه پرهر شو، بیا به گورو زه…