اسحاق ننګیال

منم چې وطن وران شو مګر وران نه شو دا غر اسمان يې په سر كیوت خو ستومان نه شو دا غر حاجت څه د بیړۍ شته دا مې كلى دا مې كو ر خبر دې چیرته نوحه په توپان نه شو دا غر هر كاڼى يې رهبر دى هره پرخه يې قيا م بې تورې بې شملې نه شو، حيران نه شو…

پر وطن شورویان راغلي وو. د شوبلو غرهار او د الوتکو غړمبهار و. توپو، توغندیو پر کلیو، بانډو، دښتو، غرونو او غونډیو اورونه بلول. د کلي چاپېره غرونه، دښتې او درې مو د مجاهدینو مورچلې او سنګرونه وو. داسې شپې ورځې به کمې وې، چې کلي ته یې…

زه هم پر غاوره غره میین وم، ما هم له سر شارو سیندونو سره مینه درلوده، ما هم د یوه نامالوم شخص لپاره له سپوږمۍ ټیک غوښت او ما هم له لمر سره یاري غوښته، زما زړه هم د طبعیت پر کاواکه رموزو میین شوی و، خو پر دې نه پوهېدم چې دا به مینه وي او که…

زمونږ په ټولنه کې اسحق ننگيال، د يوه شاعر په توگه پېژندل شوى دى، د داسې شاعر په توگه چې په شعرونو کې يې نوښت، نوې انځورونه، نوې بريالۍ تجربې، نوې ژبني او نادر ترکيبونه او نورې هنري ښېگڼې ليدل کېدې. اسحق ننگيال د دې تر څنگ، د پښتو شعر، په…

انځور د شعر له بنسټیزو توکو څخه دی، چې نه یوازې یو نظم تر شعریته لوړوي، بلکې د شعر نورو توکیو ته هم رنګ او خوند وربخښلای شي. مرحوم اسحق ننګیال، په شعر کې د انځور د ارزښت په درک کولو سره هيڅکله دخپل شعر چاپېریال له انځوره تش ندی پريښی او په…