شمائله سليمي

سر لکه ناسور ويستى له هر اندازه ژوند هر ايجاز اخيستى دى له بل اعجازه ژوند زړه کې مې ماتېږي لاله څانګې بند په بند ما راشوکولى دى د غم له سازه ژوند دم او قدم ډار د پرزېدو محسوسوم نور په وړاندې نه وړم د فنا اغازه ژوند تاسره اخته په…

په ليلام راځينې اخلي، د ژوندون هار و بهار هيڅ په نبض نه پوهېږم، ددې خپل زړګي بيمار ما به کړى ترې انکار ٶ، که اګاه يې په خصلت وم که خداى ماته راکولاى، هسې ستا رنګِ هزار دې وطن کې د وګړيو د سرونو پرسان نشته شيخ يې ناست دى احتساب ته د…