حیات ژوند

نن مې اوه ویشتم مړی دی چې کوم يې. زه دوی ته ازادي وربښم، له تنگسو يې راباسم، له تنګلاسۍ يې ژغورم، په داسې کس يې اړوم، چې یوازې دی وي او ان كېداى شي دی هم نه وي. یو بې روح خو رښتینی بې ساه ترې جوړوم. پوهېږئ! زه خپل اصول لرم، په ورځ کې یو…

د سړي د هر ګام په اخیستلو سره به يې د پښو پر شاوخوا نرۍ دوړه جوړه شوه او د  پوندو په چاودو کې به يې خاوره ننوتله. ښه مخکې ولاړ، په ناهیلي انداز يې له ښۍ وږې شا ته وکتل، ګڼ خلک له غوا چاپېر وو، غوا پر ځمکه اوږده غځول شوې وه، چاړه  يې پر مرۍ…

زه اویا کلن بوډا یم، همدا اوس مې مخکې دوه کسان ولاړ دي، په بېلابېلو څېرو اوړي. اوږد غځېدلی یم او مړستون مې د یوې پراخې دښتې په شان راته ايسي. وروسته مې ځان ته پام شي، هډ مې کوچنی شوی. د غو دوو کسانو په وړاندې د یوه مېږتون په شان ښکارېږم او…

په ټوله لار نګوښېدم، په ډېرې خوارۍ مې یو څو پیسې سر په سر کړې وې. ډاکټر ته تللی وم. یوه موټر ته مې لاس ورکړ، ويې دراوه، موټروان سر تر پښو راته وکتل، ما لاس اوږود نيولی و، ورغوى مې خلاص و، ورو يې حركت وكړ او د موټر ټایرونه تاو شول. روغتون…

سر يې پورته کړ او د دېوال پر ټټر ځوړند ساعت ته يې وکتل. وخت د شپې پوره دولس او اووه ویشت دقیقې وې. ساعت ته يې لاس وروغځاوه؛ خو ورونه رسېد: «قومندان صاحب! یو وړه څوکۍ راکړه، ساعت له دېواله راټيټوم.» پولیس په قهرجن غږ ورته وویل: «دا زندان…

 حیات ژوند- ــ… نو دلته له څو کالو راهیسې ولاړ یې؟ ــ له کومې چې خلق شوی یم. ــ زړه به دې تنګ وي؟ ــ ښايي. موږ له دوه حالاتو نه بهر نه اوسو، که دواړه وازمایو، پر دواړو به ښه پوه شو. زه له کلونو راهیسې همدلته ولاړ یم، همدلته خلق شوی یم،…

دومره مې په یاد دي، چې په وروستي ځل مې پښې وترپېدې. پښې مې سړې شوې وې او لاسونو مې هم د بدن د نورو غړیو د عضلو په څېر ترپکې وهلې. له هرې حجرې ساه وتله. د شا پر تخته مې تړمې وینې راروانې وې. دغو وینو خوند راکاوه، ځکه د تن د سړښت لامل مې په…