راحل وليزاده

ټول په ځان باندې راټول شمه محــدود شم ځان نیمګــړی راښکاره شي بېرته دود شم د لمـــــــرمـخ ته مې دزړه هنـــداره نیسم بس یو پــــړق غونــدې دنیا ته وا نمـود شم دا څرګند حواس محــــــــــــروم له لذتونو یوپټ حس دی چې مې نه پرېږدي حسود شم…

چې مې کله هم د خپل عقــــــل کــــوربه شم د احساس رڼـــــې هـــــنـــــدارې ته لمبه شم انتظار کې مې دهیلــــو ډېــــوه مــــــړه شي د یادونـــــــــــــــو د باران مستـــــه شېبه شم تخیل مې چې جنــــــون ته په لاس ورکړي هغه دم د احسان…