سمیع الدین افغاني

څه رنګینه شان موقعه ده د تـاریخ حساس شیبه ده سرنوشت پــــه بله کیږي د افغان د ژوند کیسه ده زما ، ستا چې د لسیزو د حالاتـو نــــه ګیله ده اوس راپاڅه لاس په کار شه چې د مرګ او ژوند صفحه ده ښه یې وینو چې ډوبیږو لا هم وینه مـو سړه ده…

دا یو څرګند حقیقت دی په کومه ټولنه کې چې نفاق او تــربګنۍ وي طبعي ده چې د خلکو د بد بختیو اصلي عامل همدا تربګنۍ او چرته چې یوالی او ورورګلوي وي هلته بریا او نیکمرغۍ  خدای پاک د خلکو نصیب ګرزوي چې دا اصل د کورنۍ نه راوخله بیا تر کلي…

   کوم پاچا په تیر وختو کې کـوم زمان وو ساتلی  چاق زمـری قوی په ځان       مقرر یې دې  زمري ته خدمتګار وو د زمري  کار او محنت ته امیدوار وو   ورځ کې یو پسه زمري ته حواله وو خو زمری به ورځ تربله بې چاره وو   پاچاه یو هیئت تعین کړه…

  تــورې وريځې طــوفانونه غــم لــړلـي مــاښامـونــه    بيا اسمان ولې  په قهر دی بد حالت دی بد روزګار دی   د اسمان لمنې سرې دي درد اوغم شیبه، شیبې دي   دي غمجن، مهلک  وختونه نــــا اميد داغــــلي زړونه   ځوانيمرګــه مو هستي ده…

   بې ضمیره لـــوی  دښمن دی د بشر بې حیا او  بـــې انصافه دی فتنه ګر   خپلې ګټې او د بل بربادي غــواړي چال ، دوکه او مکاري یـــې ده هنر   په ظاهر به د ورورۍ نه درته وایي خو په زړه کې د ابلیس نه دی بدتر   نه انصاف نه ترحم لري په…

د نثر لیکونې  : اغلې څپه پګاهي شاعر : سمیع الدین افغاني یـوه ورځ پاچا، وزیر سره خـلوت کې پلار خبر یې کړه رایاد غمجن حالت کې ویل : زلمی وم پلار بــه تل راتـه ویل چې ته نــه بــه شې سړی ، تل وه رټل اوس خو دا دی پاچا  شوی یم…

دا منظر چې معلومیږي دا لغمان دی دا د پوهې معرفت لوی دبستان دی   لوی تاریخ د تمدن لري په زړه کې ابادي یې زمونږ دئین په هرزمان دی   ډیر ویاړلي نومیالي یې دي روځلي که الفت دی که عالم سعید افغان دی   ډیر پاکزړي ولسونه پکې میشت دي که…

وايي : کوږ بــار تر منزل نه رسیږي په ظلم ، زور دا حالت نــــه جوړیږي څو چې زورواک او ستمګر حاکم وي دا د ظلمت تیارې هیڅ نــه ختمیږي چیرته چې جهل، ظلم ، زور چلیږي د جنګ لمبې هلته کــې نه سړیږي چې په فریب ، دوکه ژوندون تیروي د هغه ملک…

د ډاکټر ناکامورا قاتل ته مه وژنئ مه وژنئ با درده انسان مه وژنئ نور د انسانیت پیروان مه وژنــئ بس کړئ دغــه ظلم او جفا نــوره نوردا بې ګناه مظلومان مـه وژنئ تاسې به هم کـــــور لرئ اولاد لرئ نور د کلې زوړ او ځوانان مه وژنئ پريږدئ چې…

که وي پــوهه ، تعقل وطن جوړیږي چې وي یـو دبل منل وطن جوړیږي څوبه خپلو کې مونږ لاس اوګریوان یو د ورورۍ لاس ورکول وطن جوړیږي د زور واک ،چپاولګرو چې هستي ده بیت المال ته یې سپارل وطن جوړیږي که پرون په زړه د تورو کاڼو غروه اوس یې سم…