غزل
ته راشه کنه مړه ژوند کې مو شور شرنګ را پیدا کړه
دا ډير رنګونه وسوزوه يو رنګ راپيدا کړه
په خدای چې خاموشي دې خوري د حسن جذابیت
دسترګو او د شونډو ترمنځ بیا جنګ را پیدا کړه
موده وشوه چې مټې مو اتڼ کې تودې نه دي
دا نن خو بې ښادۍ راته…