Browsing Tag

ابراهیم ګلزار

غزل

لومـــړي وګــوره خـپل ځان په آٸينه کې چې دې څو رنګونه ښکاري په څهره کې د مظلـومــــو انســـانانو ازار مـــه اخلـــه پاک به نه شـي ته لـه دې ګـناه کـعبه کې چې تير کړٸ يې ټول عـمر وي په درواغــو هـغـه خلک هـم ريښـتا وايې…

غزل

زه کلــــيوال ومــه د ښــار دې کړمـه ســاده پاده ومــه هوښـيار دې کړمـه زه پټى سترګـي ګرځــيدمـــه قـربان ويـده ويـده ومـــــه بيدار دې کړمـه لاهـو په سـيند دې بزرګى کـړه زمـا آى آهو چشـمى ګناهــګار دې کـړمه هـيڅ د…

غــــــزل

چـې د بـدو خلکـــو جوړ چرته مجـلــس وي ښــې خــبرې کــــول هــلــته کې عــبس وي په امــــان وي هـغـه څـوک له ګــناهـــــــونو چـې الله نه يې په زړه کـې ډار او ترس وي دا انسـان شهوت وي ډير چې کله مــوړ وي کــــم وي هلـه…

غـــــزل

خـړه پړه ګــرځي بې سـينګاره ده پيغلـه پښــــتانه ده حـسـنداره ده نه!نه! شرابنوشه نه ده ښه صـيبه دا خو قـدرتي چشـمې خـماره ده خـپلې ښـکلا اور باندې نيولـي ده تنګـه لـيونۍ د خـپل رخـساره ده چا پسې چې زه ډير بې قراره…

غـــــزل

څهــــره ښـــکاره دې له نقابه کــړله  پرهـــيزګاري دې ،را خــــرابه کــړله  زه به د يار د جمال څه صفت کړم ما ښـاپـير ذاتو کـې حــسابه کــړله چـا پښـــتنه کړه له رڼا محـرومـــه چـا بې قلــمــــه، بې کـــتابه کــړله ما يوه…

غـــــــــزل

په شــــيبو شـــيبو باران دى دا څه کيږي درانه څـاڅــکــي پـه نازک ګلاب وريږي هــــوا خــپلـه مـوســيقــي ده شـروع کړى ونې واړه کـړي مـــســـتي ورته ناڅـيږي ټول ګلـــــونه يـو او بل ته غـــــاړې وځي نه حــــياء کــوي لـه چـا…

غــزل

څهره ښکاره چې، تا له نقابه کــړله پرهــيزګارې دې ، زما خـرابه کــړله زه به د يار د جمال څه صفت کړم ما خـاپـيرذادو کـې حــسابه کــړله ما يوه مـرغـۍ کړه له قفــس آزاده خلاصه مې تل له لوٸ عذابه کـړله چا پښـــتنه کـړه…

غــــــزل

خــداٸ بـه دې راولـــې،رڼا په زړه کې مـــينه به وټـوکــيږي ســتا په زړه کې ته نورانې مـخ دې کـړه پټ په نقــاب ډيره زمــا شـــولـــه درزا پـه زړه کـې بې کـــوره نه يـم بې جـاګــيره نه يم زه ځاٸ لرمـــه د يـو چـا په زړه کې…