تر څو له دې بدې بلا خوندي شو!
اکثره وخت چې له دفتر نه رخصت شم بیا مې لاره په پل سوخته وي. په نوره لاره له خپلو فکرونو سره قدمونه اخلم؛ خو کله چې دې پله ته نېږدې کېږم، بیا مې پام روږدو کسانو ته شي.
ذهن ته مې ګڼې پوښتنې راځي مثلا:
دوی ولې دومره بد مرغه دي؟
دوی داسې…