!توپان وړی

پوهنمل دکتور اندوس رحمت ځواکمن

515
ای د دنيا خلکو پر ما مه خاندۍ
مه خاندۍ او مه خاندۍ او مه خاندۍ
زه د يوې خوب وړى ليلې غيږه کې کوچنې بچې
زه د تاندې څانګې په لوګو سوى لوګې بچې
زه د خپلى مور د سپينو پيو په رودلو بوخت
زه د لمر پيتاوي ته د ځان په توديدلو بوخت
ما د مور په څڼو کې ټالونه بې پروا خوړل
ما لکه مرغۍ د باغ ګلونه په نڅا خوړل
مور به مې کيسې راته د ظلم د ديوانو کړې
تل به يې کيسې زموږ په کلى د لېوانو کړې
…………………
زموږ کيږدۍ وې پلنې په رغونو کې
جوړ مو وو څپرونه دنګو غرونو کې
پاڼو د ګورګورو په وږمو نڅل
زوږ د ځړوبيو ته شپنو ګډ ل
زموږ پښې شډلى په اغزو سورۍ
زموږ تورى کيږدۍ په تندرو سورۍ
کله به سيلۍ شوه او توپان به شو
پړى د کيږديو به بادونو وړل
کله به غورار د سېلاوونو شو
ډير تنکي ورکي به سيلاوونو وړل
کله به له غرو اخوا سورې شولى
ويښې به له خوبه درنې شپې شولى
وږي ځناور به په کولو شولو
بيا به مو رمې په منډو منډو شوې
هر خوا به غږونه د شپنو شولو
ژر ژر به په لټه د لېوانو شول
جګ به دغونډيو په سرو شولو
جوړى به ېي تيږو نه ګولۍ کړلى
ژامى د ليوو به ېي سورۍ کړلى
داسى افتونه تندرونه ډير
زموږ کوډلو ډير ځله ليدلى دي
داسى کړاوونه عذابونه تل
زموږ نيکو ليدلي او زغملي دي
………………..
دا ځلى مى پلار جوړه کلا کړله
جګ ېي دېوالونه لکه غرونه کړل
جوړ ېي په کونجونوکې برجونه کړل
تل به د برجو په سر پېره کېده
کله به ټول کلي کې ګزمه کېده
تورو شوګيرونه تر سهاره کړل
آس به شڼېده ویده کیده به نه
شپه به اوږدېده سبا کېده به نه
………………
زه د يوې خوب وړى لېلې غيږه کې
پټى سترګى پروت ومه خبر نه وم
ووړ ومه کوچنې ومه ګونګې ومه
ما د مور د زړه له چينې پۍ خوړى
ما په خوبولي ځان ټالۍ خوړى
يوځل ناببره زوږ او شور شولو
کلى ټول په منډو شو بل اور شولو
ځمکه خوځېده وږى بلا راتله
زموږه تر کلا څه به غورا راتله
راغله چې تر کلي ليونۍ شوله
غوڅه ېي په تورو کې لکۍ شوله
نوره هم په قهر شوه کونډۍ شوله
تاوه له کلا غضب لړلې شوه
وږى خوله ېي خلاصه کړه نتلې شوه
ډير ژوندي سرونه ېي په خوله کړلو
ډير ېي له پښو سره رانجه کړلو
وران ېي د کلا جګ جګ برجونه کړل
خاورو سره خاورى ېي کورونه کړل
جنګ ورسره اوږد تر کلونو شو
لاړه له کلا نه جګ تر غرونو شو
غرونو او رغونو هم جګړې وګړې
کاڼو او ډبرو هم حملې وکړې
لاړه بلا ورکه شوه په غار شوله
ژوبله شوه زخمي شوه ناکرار شوله
خو!
زموږ د کلى مېندې زياتې بورې شوې
ډېرې ناوې کونډې شوې رنځورې شوې
کلى ټول زخمې زخمې ويجاړ شولو
مينه ورنه لاړه هسى شاړ شولو
اوس په کې د غرو لېوان کولې وهي
کله ګيدړان په کې حملې وهي
نو!
ځکه په ما مه خاندۍ او مه خاندۍ
زموږ دنيا د ميني بلا وخوړه
زما د وجود وينه يو چا وخوړه
ځکه په رنګ ژېړ په شونډو سپور يمه
هسى توپان وړى له خپل کور يمه
ګوندى ورشوګانې مو راشنې شي بيا
پلنې مو په خپلو غرو خېمې شي بيا
………………………
28-08-1999
هالنډ

د دعوت رسنیز مرکز ملاتړ وکړئ
له موږ سره د مرستې همدا وخت دی. هره مرسته، که لږه وي یا ډیره، زموږ رسنیز کارونه او هڅې پیاوړی کوي، زموږ راتلونکی ساتي او زموږ د لا ښه خدمت زمینه برابروي. د دعوت رسنیز مرکز سره د لږ تر لږه $/10 ډالر یا په ډیرې مرستې کولو ملاتړ وکړئ. دا ستاسو یوازې یوه دقیقه وخت نیسي. او هم کولی شئ هره میاشت له موږ سره منظمه مرسته وکړئ. مننه

د دعوت بانکي پتهDNB Bank AC # 0530 2294668 :
له ناروې بهر د نړیوالو تادیاتو حساب: NO15 0530 2294 668
د ویپس شمېره Vipps: #557320 :

Support Dawat Media Center

If there were ever a time to join us, it is now. Every contribution, however big or small, powers our journalism and sustains our future. Support the Dawat Media Center from as little as $/€10 – it only takes a minute. If you can, please consider supporting us with a regular amount each month. Thank you
DNB Bank AC # 0530 2294668
Account for international payments: NO15 0530 2294 668
Vipps: #557320

Comments are closed.