حفیظ الله تراب

د ادبياتو يوه پوه ويلي دي: ( که غواړئ، چې د خپلو خبرو مفهوم چا ته په ښه توګه ورسوئ، نو په کيسه ايز ډول يې وواياست). د هغه دا خبره د انساني فطرت د مزاج سره جوړښت لري، ځکه نو کله چې لومړی د دوو يا ډېرو کسانو تر منځ ذهني هماهنګي پيدا شي، نو د…

د رشيد هره کړنه او خبره به داسې تللې وه، چې هېچاهم دا ګومان نه شو کولای چې ګنې هغه به تر لسمه ښوونځی لوستی وي، بلکې ډېرو به دا ګڼله چې د سياست او پولیسو پوهنځي يې د اروپا په کوم پرمختللي هېواد کې لوستي دي. سره له دې چې د بېوزله او خوار ژوند…

ډګروال صیب هغه د خلکو خبره نور د پولۍ پړک ته ناست و. د کور له ټولو شتو ورته ایله خپل شخصي زوړ موټر پاتې و، چې نه خو يې ورته دومره روپۍ کولې او نه يې پرې د خرڅلاو زړه کېده. څو ځله يې د پلورلو پرېکړه وکړه، خو بيا به يې ورته زړه وويل، چې « که…

کاشکې نه وای راغلی!! که دا ځل واوښتم، بیا به را نه شم. ډاکټر صیب به څه وايي؟! په څومره کړاو يې  د انټروۍ فورمه راکړه او زه لا دلته یم؟! اف! زما خواره بخته! سبا مې د مقررۍ نېټه ده. په زړه کې مې دا غمونه تلل، چې ناڅاپه نور محمد راغی او په…

هغه ته جنۍ څه چې سړي کله هم په ناپامۍ کې خندلي نه و، بلکې کله چې به ماشومان نه ويده کېدل، نو میندو به يې په دې وېرول، چې دلبری راغی. له دې سره به هغوی داسې غلي شول، چې سپڼ به يې هم نه کاوه. دلبری نه لېونی و، نه بل څه. يوازې دا عیبونه يې وو،…

د معیار او دریځ سړی نن مې یو سړی ذهن ته راغی، یو ملګری او اشنا، یو خواخوږی او یار. خدای دې لري، ډېر ښه سړی دی، له دېرشو کلونو راهیسې چې یې پېژنم، اورېدلي مې نه دي، چې چا ته دې یې بد رسولي وي. همېشه په دې فکر وي، چې ملګرو ته څنګه ښېګڼې…

لسيزې وشوې چې د هغه دا کيسه مې زړه کې ساتلې وه ـ دا ډېره ګرانه وه، چې څوک دې دومره اوږده موده داسې يو څه په زړه کې پټ وساتي، چې بايد پټ و نه ساتل شي ـ ما سره دا وېره وه، که يې وليکم، نو خلک به مې د باد بڼکه کړي ـ ټولو ته به لېونى ښکاره شم…

حفیظ الله تُراب د دعوت د دې ګنې هنری، او ادبي څېره منوچهر اذري وایي: طنز د ژوند هنداره ده او ژوند بې له طنز ښکلا نه لري. مرکه کوونکې: شېبه ګهیځ یادونه: دا مرکه د دعوت مجلې په ۲۴۶ ګڼه کې خپره شوې چې اوس د دعوت مېډیا ۲۴ لوستونکو او …

تا د درد لمبې ایسارې کړې په خوله کې خو سکروټې دې کړې بلې زما زړه کې تر ابده به دا سر راباندې ګرځي ستا د اوښکو طاقت نشته په بل څه کې هسې نه چې زړه دې وچوي له ډېر غمه ژوند دې وژغوره د پاکو اوښکو تله کې ستا د درد د…

حفیظ الله تراب د ډيموکراسي په راتګ سره له نېکه‌مرغه د وخت له غوښتنو سره سم زموږ په خلکو کې هم د کار او فعالیت حس پیاوړی شو. کومو خلکو، چې پانګه درلوده؛ نو شخصي روغتونونه، پوهنځي او ګڼ ښوونځي يې جوړ کړل. د دې ډول خلکو تر ټولو غوښن شعار دا…