مصطفی امن

په یو نطر می د جرآت بال او وزر مات کړي دا کلیواله می په در او په ګودر مات کړي د شوخۍ حد دی ، د زړه مینه ، دی کی شک نشته چی لار تری واړوم زما کوڅی ته ور مات کړي ښکلو سره په دغه ویره کی رالوی شومه چی د دوستۍ عهد د نیم…

مړ په خپل ارمان د ژوند له شپو نه پاتی شوی یم تلم په خپله لاره خو له تلو نه پاتی شوی یم لاس او پښی ډیر وهم خو څه وکړمه ځوړند یم زه پخپله خاوره له لویدو نه پاتی شوی یم چغی می یوازی د زندان تر دیوالونو ځي بند پخپل وجود کی له وتو…

لکه مال ددی وطن د بیت المال وم په ناره د غنیمت باندی پایمال وم زه همدغه شانته ستا غمونو لوټ کړم بی خاونده مال د مړ صاحب المال وم ماشراب په خوب کی وڅکل زیات خپه شوم چی سهار له خوبه ویښ شومه خوشال وم ستاد قهر تبی سخت ومه…

ځئ چی د تذلیل کیسی یی خپلی ور په یادی کړو پنجو نه د مرګ یی ګلابي مرغۍ ازادی کړو ځئ چی د تعلیم او تعلم خبره عامه کړو هیلی د راتلونکي په پخه ځمکه ابادی کړو غیرو ته به بیا د کورنۍ د حیا راز سپړو خپلی خویندی لوڼی که په کور…

کلی کور دی پسرلی دی او باران دی زړه می تاپسی نری دی او باران دی ستا د مخ د ګلابونو یاد را اوري زه او سور سپین ماښامی دی او باران دی که راتلی وی یی سبا ګودر ته راشه نن خو تیر مازیګری دی او باران دی جنازه د خپل قامت یی پر اوږو ده بی…