وچه ډوډۍ
وچه ډوډۍ
ــــــــــــــــــــــــــ
یو کارغه
د یوې نانوايي د شړیدلي بام پر څنډه ناست دی
او
وږې سترګې یې د ډوډۍ تازه تازه عطرونه څاري
یوه مهاجر ماشوم
له لیرې
ورته د خپل پلاستیکي ټوپک ماشه نیولی
اوپه خیال کې…
Browsing Tag
نور محمد لاهو
اختر ستا په مچکو ښکلی ښکاري
اختر راغی
خو ښار هماغسې زړه تنګی نه په عذاب دی
له کوڅونه دا ستاپلونه دي کوم باد
لکه زړې نقاشۍ له ځانه سره وړي
او سپوږمۍ ستا له خندا پرته
پیړۍ وشوې چې لاهم د دریو شپو ده
مسکۍ شه !
چې څو ارلس شپې ورباندې واوړي ښایسته شي
د اسمان دغه…
ژوند په ځان مه سختوه ګرانه
ژوند یوه وړه شیبه ده
لکه د غلا خوږه مچکه
او لکه یو څو پستې خبرې .
ژوند هغه مسکا ده چې کله له یوبل سره سترګو په سترګو کیږو په شونډو مو غوړیږي .
یوه غیږ ده
چې خوشبویی ترکلونو
زموږ بدن کې پاتې کیږي
ژوند هغه پسته تودوخه ده
چې زموږ د…
څراغ او وینه
څراغ او وینه
ـــــــــــــــــ
کاشکې ته پوهیدای
چې ددې تیارو کوڅو تر ټولو لوی دښمن څراغ دی
او یوه لپه رڼا
د سلو ویالو وینو په بیه پلورل کیږي
کاشکې ته پوهیدای
چې دلته یې هره ډیوه د باد په خندا باندې وژلې
او هره رڼا لکه ماشوم
د شپو…
د تړلې دروازې شاته یوه نجلۍ
د تړلې دروازې شاته یوه نجلۍ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مه ژاړه ښکلې نجلۍ !
دا دروازه که هر څومره تړل شوې هم وي
بیا هم غږ دې اوریدای شي .
پوهیږم
ستا کوشني تنکي لاسونه
د دې تیږو…
سوزیدلې ډوډۍ
زه په چا نه غوسه کیږم
تیارې هم دغه خبره راته وکړه
نو خو ځکه ترخې شپې زما د کور زاړه څراغ نه ، نه ډاریږي .
زندګي !
زندګي لکه تنور کې سوزیدلې سره ډوډۍ زما تر ستوني نه تیریږي .
مودې وشوې
چې له ژونده څخه لیرې کرايي کور کې په یوې پښې ولاړ…
په ګلونو بار آسونه
یوه ورځ دواړه ضرور یوې کشتۍ کې
لکه دوې کوچۍ مرغۍ !
د اورونو له سیندونو
د سپوږمۍ سپینې کیږدۍ ته کډه کیږو
خو ته مه مایوسه کیږه !
چې بیړۍ مو وچې ځمکې ډوبه کړې
او ترکاڼ مو د زاړه بلوط په څير خپلې ارې دې قتل کړی
او میخونو د ګلونو تازه…
وړې کشتۍ
چې ماښام په خپلو ګوتو
ددې سیند سپينې څپې یې تکې تورې رنګولې
ته هم هلته وې ولاړه
له سپين مخه دې رڼا وې رالویدلې
او دې سیند به بیا سینې پورې ټومبلې
لکه څو سپینې ډیوې د نیلوفر په څیر اوبو نه وې وتلې
له هغې ورځې راهیسې
سیند له ځانه سره…
بدمرغه شیشه
زه یم هغه کم نصیبه ګڼه ونه
چې یې څانګې له میوې وروسته مړې کیږي
لکه مزی د یو ښکلي کاغذ باد ناڅاپه پرې شي
ورسره هم لوبه پایته ورسیږي
اې
ما د ګلو په کمیس کې
لکه زوړ کنګل په غیږه کې اوبه کړه
* * * **
زه یم هغه په ځوانۍ کې زړه شوې…
بدیل خویونه
ته په وخت د ښایستې رڼا په څير
زما د مات څراغ شیشه کې میلمه نه شوې
لوی دریاب وې
د یو چا په یوې لپې باندې وچ شوې
هغه ونه دې په یاد ده
چې په تا پسې هروخت یې شینکي سیوري ګرځول به ؟
د هغې اوس په لاسو کې د میوې په ځای ډبرې راشنې کیږي
اوس…