نور محمد لاهو

د تړلې دروازې شاته یوه نجلۍ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مه ژاړه ښکلې نجلۍ ! دا دروازه که هر څومره تړل شوې هم وي بیا هم غږ دې اوریدای شي . پوهیږم ستا کوشني تنکي لاسونه د دې تیږو…

زه په چا نه غوسه کیږم تیارې هم دغه خبره راته وکړه نو خو ځکه ترخې شپې زما د کور زاړه څراغ نه ، نه ډاریږي . زندګي ! زندګي لکه تنور کې سوزیدلې سره ډوډۍ زما تر ستوني نه تیریږي . مودې وشوې چې له ژونده څخه لیرې کرايي کور کې په یوې پښې ولاړ…

یوه ورځ دواړه ضرور یوې کشتۍ کې لکه دوې کوچۍ مرغۍ ! د اورونو له سیندونو د سپوږمۍ سپینې کیږدۍ ته کډه کیږو خو ته مه مایوسه کیږه ! چې بیړۍ مو وچې ځمکې ډوبه کړې او ترکاڼ مو د زاړه بلوط په څير خپلې ارې دې قتل کړی او میخونو د ګلونو تازه…

چې ماښام په خپلو ګوتو ددې سیند سپينې څپې یې تکې تورې رنګولې ته هم هلته وې ولاړه له سپين مخه دې رڼا وې رالویدلې او دې سیند به بیا سینې پورې ټومبلې لکه څو سپینې ډیوې د نیلوفر په څیر اوبو نه وې وتلې له هغې ورځې راهیسې سیند له ځانه سره…

زه یم هغه کم نصیبه ګڼه ونه چې یې څانګې له میوې وروسته مړې کیږي لکه مزی د یو ښکلي کاغذ باد ناڅاپه پرې شي ورسره هم لوبه پایته ورسیږي اې ما د ګلو په کمیس کې لکه زوړ کنګل په غیږه کې اوبه کړه ‎ * * * ** زه یم هغه په ځوانۍ کې زړه شوې…

ته په وخت د ښایستې رڼا په څير زما د مات څراغ شیشه کې میلمه نه شوې لوی دریاب وې د یو چا په یوې لپې باندې وچ شوې هغه ونه دې په یاد ده چې په تا پسې هروخت یې شینکي سیوري ګرځول به ؟ د هغې اوس په لاسو کې د میوې په ځای ډبرې راشنې کیږي اوس…

ما په ځمکه هغه لاره پیدا نه کړه ! هغه لار چې لکه سره خوږه قالینه د انارو ستا د کور تر دروازې وه غوړیدلې هغه لاره اصلن نه وه هغه لاره وه یو چا راته په سترګو رسم کړې هغه لاره مې لیمو کې اوسیدله داسې داسې لکه چا وي په لوګجنې آیینې د…

یو ځنګل مرغۍ ته چې ځان سره په ناز سندرې بولې د دریاب وحشي څپې لکه هوسی د ساحل غاړوته په مینه ویدې کیږي او بادونه د دې ونو یوه پاڼه هم نه غواړي چې وښوري ته چې ځان سره په ناز سندرې بولې د بدن شیرچایي رنګ دې د اوبو د شینکي رنګ…

د توت شیریني دا مات زړه ! لکه دا ستا له سره ټيکري نه راپرې شوې ځوان غاټول وایه په کومې غونډۍ کیږدم چې یې ولیدای شې یاره ؟ د جنډې غوندې په کوم زیارت ورَپم چې شمال مې ستا تر خوږ کاکله درشي ؟ او باران لکه د توت شیریني د…

خدای دې نه کا لکه سیوری د لمبو ستا د باغ په شګوفو باندې راخور شم خدای دی نه کا لکه دوړه دې په سپینه رڼا داغ شم او که کیږم بیا د هغه درانده تبر تیره غږ ته دې زه کینم چې په خرَپ له لمدو څانګو د چنار نه پورته کیږي زه نور غواړم…