مصطفی امن

هیر یی کړم ستا هغه یادهم نه راځي له ډېره درده فریاد هم نه راځي دا تمه مه لره چې زه به درشم چې ستا له خوا نه سوړ باد هم نه راځي دا یو نظر وو دا دې هم واړاوه اوس دې د مینې امداد هم نه راځي انسانان یو بل ته په څوک کې ناست…

وریځې دي خړې، اسمان رژیږي ارواوې رېږدي، زړونه رپیږي د نفرت تندر بره غړمبیږي مینه کوئ ، که نه رالویږي د بیلتون اوښکې مې را بهیږي پټیدای نه شي ، مینه وریږي د کړاؤ خوږ باد، په ما لګیږي د ښکالو ساز دې، راته غږیږي د کوټې ګروپ دې، ماښام…

شپه ده، ستا خیال او کټ دی د سپوږمۍ ټال او کټ دی د اندیښنو له ستورو رانه تاو جال او کټ دی دیاد میلمه ته مې دې جوړ کړی شال او کټ دی د یارانې په ټس کې مې رنځورحال اوکټ دی مساپرو وخوړو پاتې وصال او کټ دی خانه به دوشه ګرځو…

دلیل چې په کردار کې دیوې نرۍ مسکا شم نو شکر په خوله وباسم او رب ته په دعا شم دژوند انتخاب خپلوکې مونږداسې تیروبیرکړو مئینه ته په بل یو شې او زه مئین په تاشم چې ته پکې مسکونه یی ، نوزه ترینه باغي شم چې ته ترې کډه بارکړې ، هله زه…

د هغو سره بې تاجه پاچائي ده چې پیشه یی د عالم دلربائي ده مال دولت ګټل بیشکه لوئ هنردی فضیلت د ماتو زړونو کمائي ده له شفقه تر شروقه انتظار وي چې حاجت یی د جانان رونمائي ده درپسې ډیوې د اوښکو ګرځومه چې په لاره د منزل مې رڼائي ده…

په میوند کې چې ټپه د ملالۍ شي د ایوب توره لا نوره مېړنۍ شي چې احمداو میرویس خان یی وي روزلي انا ګانې د ملت شي نومیالۍ شي که په هره یوه ځمکه کې اباد یم پېژانده مې په پښتو پښتونولۍ شي وزر وکړم وایم والوتې اسمان ته چې خبره د وطن د…

مستانه شانې خندا یی وکړه تېر شو جنازه یی وشوه،وخت له خلکوهیرشو لیوالتیا د روڼ سبا یی خدایه بچ کړې ژوند په خړو ګردابونو کې راګېر شو د قام سوبه خو د نسل په تعلیم شي چې بې کسبه بې کماله شو ګنډېر شو هغه ورور چې په کاله کې تش پاپړ وو…

نه دا سیل وای نه دا خوند وی نه د بل په خوښه ژوند وی د ښکلا په اور ستي وی نه دا بی روحه هستي وی د کنړ د سیند مستي وی راکی مینه پرستي وی په ګودر باندی می لار وی د منګو سره می کار وی له دیدن ډک مازیګر نه په څپو څپو کی ځار وی تل د…

په تن زوړ به یم خو ځوان یمه په زړه کی زه اوس هم د ښکلو خان یمه په زړه کی قمر ګل بي بي په ډیره مینه اورم د نغمی خو په ارمان یمه په زړه کی د احساس سپرغۍ می لا دومره ژوندۍ دي یم بی ځانه خو په ځان یمه په زړه کی وران په ځمکه که د خپلی تنی…

خوندي، قران، ممبر، جومات، امام می درنه نه وو وختونه وو هغه هم چی ارام می درنه نه وو سره  د ځانوژنو ، بل وژنو ، ورانکاریو خپه لکه  د اوس په شانی قام می درنه نه وو تا لاری وی نیولی او زه مړ له تندی پروت وم راغلی چرته روغ د اوبو جام می…