عمق روابط گروه های تندرو اسلامگرا

هرچند جنگجویان عرب از زمان جهاد افغانستان در برابر اتحاد جماهیر شوروی در کنار مجاهدین حضور داشتند ولی زمانی­که گروه طالبان بر گوشه و کنار کشور مسلط شدند، سازمان القاعده و دیگر تروریستان در این کشور لانه های امن برای خود ایجاد نمودند و از اینجا فعالیت های هراس افگنانه خود را سازمان­دهی و اجراء نمودند.

پیچیده ترین حمله این تروریستان حادثه یازدهم سپتامبر 2001 بود که از اثر آن برج های دوگانه تجارت جهانی فرو ریخت، بیش از 3000 انسان جان های شان را از دست دادند و مکان های مهم در ایالات متحده آمریکا هدف حملات دهشت افگنانه قرار گرفتند که این امر منجر به مداخله نظامی ایالات متحده آمریکا و متحدانش در افغانستان و دوام جنگ الی اکنون گردیده است.

با آنکه در این جنگ های طولانی، ضربات کشنده بر پیکر القاعده و تروریستان وارد گردید و رهبر القاعده، متهم شماره یک حوادث 11 سپتامبر در ایبت آباد پاکستان کشته شد ولی هنوز بقایای القاعده در افغانستان وجود دارند و از گروه طالبان به شدت حمایت مالی و تسلیحاتی می کنند.

گزارش های معتبر وجود دارد که گروه طالبان با القاعده ارتباطات عمیق داشته و در عملیات­ها به صورت گسترده از سوی این شبکه پشتیبانی می شوند.

با وجودی­که رهبران طالبان و حامیان آنها در لابی­های خویش از روابط با القاعده انکار ورزیده و سعی می ورزند که آمریکا و متحدانش را قانع سازند تا نیروهای خویش را از افغانستان خارج سازند، ولی اخیراً رحمت الله نبیل، رئیس پیشین امنیت ملی کشور و یکی از کاندیدان ریاست جمهوری،سال قبل گفته است که شبکه القاعده با گروه طالبان در تلاش اند تا بالای شهر غزنی حمله نموده و این شهر را سقوط دهند. وی در صفحه فیسبوک خود نگاشته است “به اساس معلومات؛ گروپ هاى تروريستى داخلى و خارجى مختلف به شدت در حال اكمالات از راه پكتيكا و زابل از آن سوي خط ديورند هستند و احتمالاً براى حمله بزرگ بالاى شهر استراتژيك غزنى آماده گي مي گيرند. پلان و رهبرى اين حمله را شاخه شبه قاره هند القاعده (AQIS) بر دوش خواهد داشت.”

عمران خان نخست وزیر پاکستان و بزرگترین حامی جریانهای رادیکال چون طالبان، اسامه بن لادن رهبر القاعده را شهید می­داند.

وی که به کمک نظامیان آن کشور بر اریکه قدرت تکیه زد، نسبت به رهبر بزرگترین شبکه تروریستی این نوع دیدگاه دارد واضح است که این کشور با جدیت تمام از بقایای شبکه القاعده،گروه طالبان،گروه داعش و سایر جریان های تروریستی حمایت می­کنند و پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان، دوباره در سدد سلطه بر افغانستان بیرون خواهد آمد و از این جریان های تندرو به عنوان نیروهای نیابتی استفاده خواهند کرد.

در چنین وضعیتی؛ مقامات در ایالات متحده آمریکا تصمیم بر کاهش نیروهای امنیتی خویش گرفته اند و قرار است که 4000 تن از این نیروها را از افغانستان بیرون کنند، ولی تهدیدات تروریستی هنوز پا برجا است و تروریزم به عنوان تهدید بزرگ علیه امنیت بین الملل وجود دارد در کنار طالبان و القاعده، گروه داعش نیز برای دستیابی به «خلافت اسلامی» مصروف جنایت آفرینی اند و از مردم قربانی می گیرند این گروه مردم را بدون تفکیک هدف قرار می­دهد و بدون ملاحظه به قتل می­رساند و شفاخانه، مسجد، عالم دین، نوزاد، مادر در حال زایمان و … جزء  اهداف نظامی این گروه می­باشند.

از این رو و به پندار من صلاح نیست که در یک چنین وضعیت بحرانی، نیروهای خارجی افغانستان را به حال خودشان رها سازند هرچند نیروهای دفاعی و امنیتی کشور این توانمندی را دارد که از تمامیت ارضی کشور در برابر تهدیدات تروریستی و مداخلات بیرونی، دفاع کنند ولی نیاز است که نیروهای دفاعی و امنیتی افغانستان به صورت قاطع از سوی همکاران بین­المللی افغانستان حمایت گردیده، آموزش، تجهیز و تمویل شوند و الی ختم کامل تهدیدات تروریستی، نیروهای خارجی در کنار مردم افغانستان باقی بمانند و برای سرکوب تروریستان مأموریت خود را به پیش ببرند.