اغزنۍ لارې

قـــافله مو نه پوهـــــیږم ، چې په کـــــومه ده روانه

په اغزنــــــو لارو درومی، په بی لارو ســــرګردانه

همه واړه یو له ســــــــره، په تضاد د علم وفـــن کې

ځکه هوش له مونږ نه تللی، خبر نه یو له خـــپل ځانه

د ناپوهــۍ، جــــهالت، او نادانۍ پایلــــــه مـــــو دا ده

چې هر خــوا مونږ ته ګواښیږي، هر کافر نا مسلمانه

د حکمت او علم واړه ، په جــــهان کې انــګازې دي

مونږ په لار د ترقی کــــــــــې، راروان یو خـــرامانه

د بشــــر قــافلــه درومی، په درنــــو درنـــــــو ګامونو

مونږه وروســــته پاتي کیږو، له قطــــــــاراو کـاروانه

ځان ځانۍ په رنځ اخته یو، د حــسد اورو کې سوځو

د خلاصون تدبیر مو نشـــته، چې راووځـــو له زندانه

د خودۍ ټکان لږ وخـوره، د غفلت له خـوبه ویښ شه

دا به څـــــو پوري بیده یې، له خــــوبونو سر ګــــرانه

د انسان قدراو قیمت، په خپل معراج کې دی جهان کې

زمونږ وینه تـــــویونه، ښــــکاري هر چـــــــاته آسانه

د وختونو دیــــوان پټ دي ،په جـــامو د پرښـــــتو کې

صورتونه هسي ښـــــکاري ، چې ســـوا دي له ایمانه

د انســـــان فریب د پاره، ځان په سپینو جــــامو ښايی

پردې شا نه دستور اخلي، اهــــــرمن او له شیـــــطانه

که مسجد که ښوونځی دی ،که دعلم و فن یو ځای دی

په هر ځای کې دي چاودنې، هیڅ ځای نه دی په امانه

طوطی واره ، د دښمن له خولي یې زده دي څو خبري

خو له ســـره یې ، د علم او مــعرفت ســـــره ده ورانه

دا د تورو ضمیرونو، خـــــاوندان به ســـــره ورک شي

که د علم مشعلونه، په هر ځـــــــای کې کړو، روښانه

د قرار رســـۍ مو ربه! ســــتا په لاس او اخــــتیار ده

د ســــمون او د خلاصــــــــون،لاره ده تا سره رحمانه

په تورتم کې د اوهامــو،لاس نیوۍ د هر بنده کــــړې

د ناهیــلو د زړه ډاډ یــــــې، په هر چــا یې مهـــربانه

ته د غیب له پردو ووځه، مســـــــیحا زمـــونږ د رنځه

راشه راشه چې ورکیږو، ای زمـــونږ د زړه درمــانه