اثرات منفي تشعشعات رادیواکتیف

از مدت‌ها تا الحال جنگ‌های  داخلی و خارجی در بعضی نقاط جهان ادامه دارد و در جریان آن از سلاح‌ها و مواد انفجاری مختلف‌النوع استفاده می‌گردد؛ جای شک نیست که اثرات این مواد بالای محیط زیست، وجود انسان و حیوانات بی‌تاثیر باشد. انسان از دو منبع به «اشعه»معروض می‌شود،  یکی منبع غیر آیونایز که دارای انرژی کم‌تر است:

 مثلا:  اشعه ماورای بنفش(ultraviolet)، نور مریی(visible light)، امواج رادیویی(radio wave) که سبب آفات موضعی می‌گردد و دیگر منبع آیونایز که دارای انرژی قوی بوده، مانند: اشعه اکس(X-rays) ، اشعه الفا (alpha rays) که قابلیت نفوذیه کم‌تر دارد، اشعه گاما(gamma rays) که قابلیت نفوذیه بیش‌تر دارد و می‌تواند از دیوار و سنگ عبور کند، اشعه بیتا (beta rays)و زرات نوترون که می‌تواند به انسان ضرر برساند.

از نظر کلینیکی تاثیرات اشعه به شکل آنی و موخر است، زمانی‌که انسان به «اشعه» معروض می‌گردد باعث تغییر مالیکولی در (DNA) و (RNA) که مسول اطلاعات ژنیتیکی و ارثی موجود زنده است، می‌گردد. در صورت معروضیت به شکل آنی اثرات آن سریع بوده و بالای غشای مخاطی، جلد، مغز استخوان تاثیر نموده و سبب انقسام غیر نارمل حجرات می‌گردد، اعراض و علایم چون دل‌بدی، استفراغ،  اذیمای جهاز هضمی، قرحات معدی معایی، سوخته‌گی‌های جلدی، عدم کفایه مغز استخوان، ضعف و بی‌حالی و بی‌میلی در ظرف یک‌ساعت و یک‌روز، نزد شخص معروض به اشعه به وجود می‌آید.

 در صورتی‌که تاثیرات «اشعه» به شکل موخر باشدق باعث اشکال مختلفه سرطان‌های خون و اعضای مختلفه بدن،  نشو و نمای غیر نارمل، عدم کفایه کبدی، عدم کفایه کلیوی،  عدم کفایه سیستم عصبی و سیستم معافیتی می‌گردد،  آسیب وارد شده و تاثیرات بیولوژیکی  اشعه هستوی به بدن وابسته به ماهیت، مسیر جذب، مقدار، شدت و اعضای‌که به آن معروض می‌گردد متفاوت است. طور مثال: اگر اشعه به تخ‌مدان‌ها وارد شود، مصابیت تخم‌دان‌ها به سرطان،  بیست مراتب نسبت به جلد بیش‌تر است. اشعه‌ای‌که از طریق دهن داخل وجود می‌گردد بیش‌تر باعث سرطان‌های شش و جهاز هضمی می‌گردد. انفجار یک بم اتمی باعث آزاد شدن مقادیر بیش‌تر مواد رادیواکتیف می‌شود و این عناصر در حالت تشعشعی دایمی قرار می‌گیرد واز خود اشعه الفا، بیتا، گاما و زرات نوترون را خارج می‌سازد و سبب خسارات جبران‌ناپذیر می‌گردد. در جاپان افرادی‌که در فاصله 1200 متری از انفجار بم اتمی در خانه‌های چوبی قرار داشتند از سوخته‌گی‌ها، زخم‌های شدید و مرگ در امان بودند، اما پس از دو هفته مصاب ریزش موی سر، تب، اسهال، خون‌ریزی تحت الجلدی،  خون‌ریزی‌های بیره‌ها، خون‌ریزی داخل بطن، کاهش کریوات سفید خون و صفحیات دمویه شدند و در ظرف یک هفته همه شان جان باختند. مواد رادیو اکتیف به طور کلی سمی و برای حیات خیلی مضر است؛ حتی شخص متضرر از آن اگر زنده بماند نزدش تغیرات ژنیتیکی به وجود می‌آید.  زمانی‌که در چرنوبل در اتحاد شوروی سابق در راکتورهای اتمی آن اختلال ایجاد شد در مسافه 5000 کیلومتری آن در غرب انگلستان دولت آن‌وقت مجبور گردیدند تا تعداد زیاد گوسفندان را از بین ببرند و دفن کنند؛ زیرا علف‌های آن منطقه نیز با مواد رادیو اکتیف الوده شده بود، تشعشعات رادیو اکتیف بالای جنین نیز اثر می‌گذارد، حجرات تناسلی را از بین برده و سبب تغییرات در نسل‌های آینده و تولد نوزادان ناقص الخلقه و دیوانه می‌گردد و تاثیرات ناگوار آن از نسل به نسل انتقال می‌کند و در نزد کاهلان اثرات پیری زود رس ظاهر می‌گردد. بم اتمی‌ای‌که در سال 1945 در جاپان استفاده شد، باعث مرگ 220000 تن گردید که از جمله 100000 آن بلافاصله بعد از استعمال آن جان باختند و متباقی 120000 تن دیگر تا اخیر همان سال همه از بین رفتند، در عصر امروزی، پرتاب تنها یک موشک دارای کلاهک هستوی کافی است تا بعد از 40 دقیقه صد ها تن را در یک ایالت از بین ببرد، جمعا بصورت تخمینی به تعداد 15000 کلاهک هستوی در اختیار کشورهای قدرتمند قرار دارد اگر این کشورها در تقابل با یک‌دیگر قرار بگیرند فاتحه کره زمین و ساکنان آن را از انسان تا حیوان و هر جنبنده دیگر را باید خواند، تا حال هیچ راهی  در انبارکردن زباله‌ها و پس‌ماند‌های تشعشعات اتمی وجود ندارد .اگر در دریا ریخته شود آن‌را آلوده می‌سازد و اگر در زمین گذاشته شود، تاثیرات آن چند هزار سال دوام می‌کند.

___