اشرف غنی را دریابیم!/ بهرام صادقی

تاریخ ۳ ماه می ۲۰۱۸ توزیع تذکره های الکترونیک بعد از سالها جار وجنجال در پارلمان و رسانه ها میان طرفداران و مخالفین درج کلمهٔ افغان بحیث ملیت اتباع افغانستان، آغازیافت.  آغاز توزیع تذکره های الکترونیک گام بزرگی است برای تثبیت و تسجیل دقیق هویت افراد، تثبیت نفوس افغانستان و هزاران رقم احصائیوی که دانستن آن برای انکشاف  افغانستان شرط ضروری میباشد. حتی شفافیت انتخابات هم صرف در صورتی تأمین شده میتواند که هویت رأی دهندگان با مشخصات بیومتریک شان تثبیت باشد. اما با آنهم برخی گروه های سیاسی از یکسو  در سخنرانی های روزمره شان بر شفافیت انتخابات تأکید میکنند ولی در عین حال در مقابل توزیع تذکره های الکترونیک سنگ اندازی میکنند.   اینها یا افراد عقده مند و ماجرا جو و تجزیه طلب اند و یا از طریق استخبارات ایران وروسیه تحریک به سبوتاژ اقداماتی میشوند که از جانب جامعه جهانی برای انکشاف اقتصادی و اجتماعی افغانستان برداشته میشوند. آخرین سنگ در برابر توزیع تذکره های برقی را عبد الله عبدالله رئیس اجرائیه پرتاب نمود. این سنگ بسیار بزرگ بود زیرا توزیع تذکره های برقی را تا زمانی معطل قرار میداد که آدم هائی چون لطیف پدرام، مجیب الرحمن رحیمی و … هم قانع شوند که ملیت شان افغان است وباید جدا از قوم شان درج تذکره های الکترونیک گردد. بعبارهٔ دیگر عبدالله عبدالله یک شرط نا ممکن را در برابر توزیع تذکره های برقی گذاشت. در چنین شرایطی اشرف غنی باید میان دو بد یعنی پا گذاشتن روی خواست عبدالله و پا گذاشتن روی تذکره های الکترونیک یکی را انتخاب میکرد. اشرف غنی با قبول ریسک قهرو غَضَب عبدالله توزیع تذکره های برقی را آغاز نمود. این عاقلانه ترین انتخاب بود.

اشرف غنی با سواد ترین رئیس جمهور افغانستان در طول تاریخ است. در پاک بودن اش حتی مخالفینش هم شک ندارند.  در سطح منطقه مدرن ترین رئیس جمهور است. اینکه مثل افغانستان وابسته به کمکهای امریکا و مجبور به تمکین در برابر برخی ملحوظات آنها است، انتخاب او نمی باشد و جنگ چهل سالهٔ بعد از کودتای بد فرجام ۷ ثوراین حالت وابستگی را بر کشور ومردم ما تحمیل نموده است. از جانب دیگر فراموش نکنیم که وی یک کشور نا امن، فاقد اقتصاد واقعی و  غرق در فساد را در سپتمبر ۲۰۱۴ در حالی تسلیم گرفت که ۱۵۰۰۰۰ قوای خارجی که در دفاع از افغانستان سهیم بودند این کشور را ترک گفتند و هزاران انجو که ده ها هزار نفر را استخدام نموده بودند فعالیت خود را متوقف ساختند.

با وصف آنکه اشرف غنی در رأس کدام حزب قرار ندارد و یک  فرد میباشد،  اما در طی دو سال واندی که از دوران ریاست جمهوری مشروط (مشروط به تائید عبدالله) اش سپری شده قادربه تأمین بقای افغانستان و برداشتن گامهای مهم وسنجیده شده ئی گردیده است. خشکانیدن منابع مالی غیر قانونی جنگسالاران  برحلاف دوران کرزی،  ازاولویت های کاری اشرف غنی بوده است. مخالفت چهره های تنظیمی که خود را متحد رژیم وانمود میکنند چون جنرال بسم الله محمدی، ظاهر قدیر، حمید لالی،  همایون همایون(خلقی) ، رشید دوستم(پرچمی)، محمد محقق و… با اشرف غنی از همینجا سر چشمه می گیرد. اگر اشرف غنی به تهدید ها وفشار های آنها تسلیم میشد و به آنها دست باز میداد،  از همه مخالفتها دست میکشیدند. حصول ۲۵۰ میلیون دالر قرضهٔ کابل بانک اززورمندانی که در دوران کرزی از تادیه سرباز میزدندو تأسیس مرکز عدلی و قضائی افغانستان برای محاکمهٔ مقامات دولتی و سایر زورمندان گامی بود در راه مبارزه با فساد اداری. کار درجهت خلق امکانات الترناتیف ترانزیتی در برابر بندر کراچی ومدیریت بخشی از آب افغانستان دست آورد های غنی در زمینهٔ استقلال اقتصادی افغانستان است.

فرهنگ باجگیری از طریق زور گوئی که بعد از توافقنامهٔ حکومت وحدت ملی اوج گرفته بود، اکنون تا حد زیادی بی تأثیر شده است زیرا  اشرف غنی به فشار تسلیم نمی شود. حتی عطا محمد نور هم متوجهٔ این خصوصیت اشرف غنی شده و به نحوی به تطبیق امر او گردن نهاد.اشرف غنی در ساست خارجی خود قادر به قبولاندن این حقیقت بالای مقامات امریکائی شد که دولت پاکستان حامی و تجهیز کنندهٔ طالبان بوده وخاک این کشور پناهگاه طالبان و سایر تروریستها میباشد. این یک بُرد بزرگ محسوب میگردد.

خلاصه اینکه در میان قشر سیاسی کنونی افغانستان که فساد، عطش برای منافع شخصی، بی اعتنائی  به منافع ملی و خواستهای مردم، ضدیت با تمدن و ترقی خصوصیات اساسی شان را تشکیل میدهد، اشرف غنی یگانه الترناتیف قابل قبول میباشد، زیرا از خصوصیات مذکور مبرا است. اتهام قوم پرستی و پشتونیزم که از جانب عمال سفارت ایران علیه اشرف غنی براه انداخته شده است، دروغی بیش نیست. در غیر آن پشتونیستهای نظیر گروپ اسماعیل یون و امثالهم که در انتخابات به نفع او فعالیت نموده بودند در مخالفت با اشرف غنی قرار نمی گرفتند. اشرف غنی  به پشتیبانی جدی و عملی مردم عادی کشوراز اقدامهای خوب اش نیاز دارد. وی این نیاز را بار ها تکرار نموده است. مثلأ بتاریخ ۷ می حین گشایش سمپوزیم زنان وی ضمن یاد آوری از ثبت نام برای انتخابات پارلمانی و توزیع تذکره های الکترونیک و مشکلات امنیتی از مردم افغانستان خواستار همکاری در این زمینه ها شد. چون الترناتیفی بهتری برای انتخابات ریاست جمهوری سال آینده نداریم،  اگر مردم ما خواهان حل مشکلات اساسی شان اند ضرور است به این ندا لبیک بگویند.