Browsing Tag

هاجره حرکت

ننګرهار ته

ننګرهار هميش بهار هم خوندي نه شو د اقليم ستر ناتارو ولړزا وو کله موږ د سکون ساه نه ده اخیستې يا بهر نه د غمونو لاس شو اوږود تل له خاورې مو د ظلم، ناکوبیو لړۍ تاوه د نړۍ زبرزواکو کانې وکړې د انسان په نوم يې ځانته پيغور پريښود پر لويشت…

د  سهار سپيده چاود کې ستا اواز

سور د وينې رنګ دې سور خنجر شو د غلیم پر زړه ستر بـدلـون پـر زړونـو شـو نـاره د انـقـلاب شـولـې مسته وه بـهانده ستـا رګـونـو کـې د ولـس مـيـنـه ځوان  کول يې را پورته کړ ته داسې نوی باب شولي سترګې  د ځوانانو  مو د عشق پر رنجو  تورې شوې…

اوسپنیز هوډ

‎د ماښام تیارو کې ورک یوو ‎روښناي مو په لیمو کې ډوبه شوې ‎ناهیلیو هر يو حس رانه اخیستې ‎ارواحي چوپيتا عـجيـبه راخپـره ده ‎په فضا کې مو د ډار وهم روان دی ‎له هـوا نـه اسمـانـڅـکي را وریږی ‎هم د کلـيـو یتـیمانو غږ سوزیږي. ‎خو شهيد وينه…

مين زړه له ولولو ډک

نن مين له شـوره ډک يو څپاند زړګی خامـوش شـو لاړ د لـوي افـغانستـان د داعـيې غـوښتـلو شـور شو اورنۍ لار يـې کـړه غـــوره شــو جـانـان د ولســـونـو د مينې لوړ احساس شولو په هر زړګي کې خـور شو

ګیله من وزير يوه نه هيريدونکې حماسی څيره

 ګيلا من وزیر شهادت د غږ انګازه يوازي انسانان نه بلکې غرونه هم ولړزول. ګيلا من وزيرچې اصلي نوم يې حضرت نعيم دی، د شمالي وزيرستان د رزمت اسد خيلو د سیمي اوسیدونکی دی. واده يې کړی او پنځه ماشومان، درې لوڼې او دوه زامن لري. ده په بهرين کي…

د هجرت موده

هغه ورځ  مې په ليمو کې خپلې اوښکې ډنډولې وي روان او د سفـر موزې چې تا په پښـو کولې ما پر ټول توان خپلې سترګې له تا بل خـوا اړولې چې راتلې پر مخ نه شی اوښکې ستوري مرغلرې ما ويلې هسې نه چې  په ژړلو غمـجن لاړ شـــي د غـمـونـو دانې …

زموږ د ژوند ورشو

د ژونـد پـر ورشـــو خـــوزنــد بـزغــلـې راټــوکــيـدلې بـدلـون پـیوستون هــوډ تــه يـې هـر ځوان هڅاند بللې پـر ټــولـه نــړۍ خـــور اور نـسـل پروت د افـغــانـانــو هـېــواد لــه هر ګــــوټــه يـــې اواز دی رســـــــولـــې وايې…

امن راغلی خو د پوهې رڼا ټپه تياره

مـنـم چې امن دی جـګــړې تـوره لـمـن ټــولــه ده خــو تـا د عـلـم د روڼــتـيــا پـلـوشــــه ونـغــاړلـه زمـوږ راتـلـونـکې نـسـل څـرنګ پـه پــښـو دروئ چـې د تـدبــیـر لـرونـکې مــور غــيـږه دې وتـړلـه په خپل راتـګ سره دې کـړه ويرژلې…

ښارو او کارغه

يو و او يو نه و، يو کارغه او يوه ښارو وه، دواړو به کله کله له يو بل سره د زړه خواله کوله. يوه ورځ چې هوا سړه  وه نو ښارو وپتيله چې وريجې پخې کړي. په کوټه کې نغرې و، اور يې په کې بل کړ او په وړوکي ديګي کې وريجې پخې کړې.. دلته د ښآرو…

ايا طالبان د اوریدو له پاره غوږونه لري؟

په نړۍ کې هغه ولسونه د پرمختګ او پياوړتيا لوړو پوړيو ته رسیدلي، چې په هېواد کې يې د علم او پوهې په جامه سمبال کارپوهان او تحصيل کړي ځوانان يې لرلي وي او دغه انډول په نارينه او ښځينه و کې ساتل شوې وې. تحصيل کړی ځوانان د هر هېواد د پايښت او…