ننګرهار ته

ننګرهار هميش بهار هم خوندي نه شو
د اقليم ستر ناتارو ولړزا وو
کله موږ د سکون ساه نه ده اخیستې
يا بهر نه د غمونو لاس شو اوږود
تل له خاورې مو د ظلم، ناکوبیو لړۍ تاوه
د نړۍ زبرزواکو کانې وکړې
د انسان په نوم يې ځانته پيغور پريښود
پر لويشت لويشت کې مو د خاورې
سرې سکروټې راته وېړ کړې
په دردونو، کړاونو کې ښکېل کړو
هيڅ پوه نه يوو، چې توبه به مو نه قبلیږې
لږ د هيلو څرک ځل وکړي
په ستنه ځي په تيارو کې او ډوبيږی
يو ځل بیا  جبراو زور دی
له هر لورې هوا ټوله خړه، توره
د ملا او محتسب په نوم راغلي
د روڼتيا او پوهاوې ور يې تړلې
د تيارو او تورو شپو پر لاره درومې
د ځوان نسل هره ساه یې زندۍ کړې
هم د فن پرمختګ لاره
تر فضا يۍ تياره کړې
له کږو کنډو کپرو
نه به یې څوک راګرزوی
له هر لورې په کړاو يوو
پاس اسمان، له جګو غرونو او هوا نه
اوس په بل ډول په ډار يوو
لا حيران او هم ناچار يوو
طبعيت په دغه سترو تاړاکونو
د سيلاب او زلزلو په ناورینونو
کې نور مه مو تلوه
الهي ته په خپل ستر رحم او کرم
پر زق زق ژوندون زموږه مرحم کيږده
د نارنج عطرين وږمو په ښکلې ښار کې
د زيتونو په زرغون شینکي ګلزار کې
بيا د ژوند او هوساينې شيبې راوړه
رنګینې او سوکالې ولوروه
مظلوم ولس مو پر پښو ودروه