لس کلنه/ عزت الله نورزی

 ښځې شاته وکتل، څوک نه ښکارېدل، له کوره ډېره لرې راغلې وه، په ویاله کې یې له روانو اوبو سره پر نرۍ لاره ورو ورو ګامونه اخیستل، وغوسمېده:

 — خدای دې درسره پوه شي.

 ښځه د لښتي پر ژۍ کېناسته، د څيرې ټکري پیڅکه یې سمه کړه، مخ یې پکې پټ کړ، له رڼو اوبو یې لپه ډکه کړه، خولې ته یې کړې، وټوخېده، سر یې وځړېد، د اوبو پر سر باندې سرې لاړې روانې شوې… روان هلک ښځې ته وکتل، بېلچه یې پر ځمکه ووهله، په نیولې ساه یې شونډې پرانیستې:

 — له خولې دې وینه راوځي، ځه چې ډاکټر ته دې بوزم…

 ښځه ودرېده، لړزانده لاس یې ملا ته ونیول، له هلک یې په ستړي انداز پوښتنه وکړه:

 — نه، قربان دې شم زویه! په جومات کې جمع خلاصه شوه؟

 هلک د ناپوهۍ په دود غبرګ لاسونه تاو راتاو کړل:

 — نه پوهېږم، خو اذان وختي وشو.

 ښځې د زاړه ټیکري پیڅکه وخوځوله، په ژړغوني اواز یې وپوښتل:

 —زما لېور دې ونه لید؟

  —عیسی خان یادوې؟

 — هو، زویه!

 — هغه خو لږ مخکې جومات ته روان و.

ښځې لومړی شاوخوا وکتل، بیا یې د جومات په لور ګډ وډ ګامونه واخیستل، د جومات دېوال ته نږدې شوه، پورته یې وکتل، پر بام یې لوډسپیکر ولید، له ځان سره وبنګېده:

 —په دې کې به اذان کوي؟

 ښځې د جومات دروازه ټېله کړه، په دهلېز کې یې په ډېرو بوټانو کې پر یوه جوړه سترګې خښې شوې، تندی یې تریو شو، په غوسه یې وویل:

 — اوس به درسره ګورم!!

هغه څوشېبې په وره کې ناسته وه، څوک راونه وتل، یو ځل بیا یې د وره په چاک کې لاس بند کړ، کش یې کړ، غنګ شو، په جومات کې ناست خلک په دعا وو، د ښځې په لور یې راوکتل، ښځه غلې د وره په خوا کې کېناسته، له ځان سره یې وویل:

— خدای دې زما حق درپکې شین دود کړي.

ملاصاحب دعا خلاصه کړه، لاسونه یې پر مخ کش کړل، خلک پاڅېدل او یو ـ یو بېرون ته روان شو. ښځې په زاړه ټکري کې ځان نغښتی و، ناڅاپه یې وویل:

 —اې خلکو تاسو مسلمانان یاست؟

ولاړو کسانو ورغبرګه کړه:

 — اوس مو لمونځ وکړ.

د ښځې په حلق کې لاړې وچې وې، دوی ته یې وکتل، وژړېده، د ټکري پيڅکه یې راونیوه، اوښکې يې پرې پاکې کړې، په بېوسۍ یې وویل:

— اې خلکو! تاسې خبر یاست، چې لېور مې شتمن سړی دی او زه یې له خپله کوره ایستلې او په پردۍ کلا کې پرته یم، د ورځې بوټی وهم، مال څروم، د شپې مرۍ جوړوم او ژوند پرې تېروم. یوه لس کلنه لور لرم هغه مې د کور څراغ ده، زامن مې خدای رانه واخیستل؛ لېوره مې نن څو کسان راوستي وو، چې په زور یې رانه بوځي او له زوی سره یې کوژدن وتړي.

 ښځه سر ټیټ کړ، پر غولي یې پرتې قالینې ته وکتل او پرله پسې سلګۍ یې وهلې.